श्रीसुब्रह्मण्यकवच - अस्य श्री सुब्रह्मण्यकवचस...

अस्य श्री सुब्रह्मण्यकवचस्तोत्रमहामन्त्रस्य ब्रह्म ऋषिः, अनुष्टुप्छन्दः, श्री सुब्रह्मण्यो देवता । ॐ नम इति बीजम् । भगवत इति शक्तिः । सुब्रह्मण्यायेति कीलकम् । सुब्रह्मण्यप्रसाद सिद्ध्यर्थे जपे विनियोगः ॥
करन्यासः ॥
सां अंगुष्ठाभ्यां नमः सीं तर्जनीभ्यां नमः सूं मध्यमाभ्यां नमः सैं अनामिकाभ्यां नमः सौं कनिष्ठिकाभ्यां नमः सः करतलकरपृष्ठाभ्यां नमः ॥
अङ्ग न्यासः ॥
सां हृदयाय नमः सीं शिरसे स्वाहा सूं शिखायै वषट् सैं कवचाय हुं सौं नेत्रत्रयाय वौषट् सः अस्त्राय फट् भूर्भुवःसुवरोमिति दिग्बन्धः ॥
ध्यानम् ॥
सिन्दूरारुणमिन्दुकान्तिवदनं केयूरहारादिभिः दिव्यैराभरणेर्विभूषिततनुं स्वर्गादिसौख्यप्रदम् । अंभोजाभयशक्तिकुक्कुटधरं रक्तांगरागोज्वलं सुब्रह्मण्यमुपास्महे प्रणमतां भीतिप्रणाशोद्यतम् ॥
सुब्रह्मण्योग्रतः पातु सेनानीः पातु पृष्ठतः । गुहो मां दक्षिणे पातु वह्निजं पातु वामतः ॥१॥
शिरः पातु महासेनः स्कन्दो रक्षेल्ललाटकम् । नेत्रो मे द्वादशाक्षश्च श्रोत्रे रक्षतु विश्वभृत् ॥२॥
मुखं मे षण्मुखः पातु नासिकां शङ्करात्मजः । ओष्ठौ वल्लीपतिः पातु जिह्वां पातु षडाननः ॥३॥
देवसेनापतिर्दन्तान् चुबुकं बहुलात्मजः ।  var  बहूलोद्भवः कण्ठं नारकजित् पातु बाहु द्वादशबाहुमान् ॥४॥
 var  तारकजित्पातु बाहुद्वादश बाहुकः
हस्तौ शक्तिधरः पातु वक्षः पातु शरोद्भवः । हृदयं वह्निभूः पातु कुक्षिं पात्वम्बिकासुतः ॥५॥
नाभिं शंभुसुतः पातु कटिं पातु हरात्मजः । ऊरु पातु गजारूढो जानू मे जाह्नवीसुतः ॥६॥
जङ्घे विशाखो मे पातु पादौ मे शिखिवाहनः । सर्वाण्यङ्गानिभूतेशः सर्वधातुंश्चपावकिः ॥७॥
 var  सर्वधातंश्च तावकिः
सन्ध्याकाले निशीथिन्यां दिवाप्रातर्जलेग्निषु । दुर्गमे च महारण्ये राजद्वारे महाभये ॥८॥
तुमुलेरण्यमध्ये च सर्वदुष्टमृगादिषु । चोरादिसाध्वसेभेद्ये ज्वरादिव्याधि पीडने ॥९॥
दुष्टग्रहादिभीतौ च दुर्निमित्तादि भीषणे । अस्त्रशस्त्रनिपाते च पातु मां क्रौञ्चरन्धकृत् ॥१०॥
यः सुब्रह्मण्यकवचं इष्टसिद्धिप्रदं पठेत् । तस्य तापत्रयं नास्ति सत्यं सत्यं वदाम्यहम् ॥११॥
धर्माथी लभते धर्ममर्थार्थी चार्थमाप्नुयात् । कामार्थि लभते कामं मोक्षार्थीमोक्षमाप्नुयात् ॥१२॥
यत्र यत्र जपेद्भक्त्या तत्र सन्निहितो गुहः । पूजाप्रतिष्ठाकाले च जपकाले पठेदिदम् ॥१३॥
तेषामेवफलावाप्तिः महापातकनाशनम् । यः पठेच्छृणुयाद्भक्त्या नित्यंदेवस्य सन्निधौ ॥१४॥
॥ इति कुमारतन्त्रे कौशिकप्रश्ने महा संहितायां सुब्रह्मण्यकवचं समाप्तः ॥