श्री कामाक्षी सुप्रभातम् - कामाक्षि देव्यंब तवार्द्र...

कामाक्षि देव्यंब तवार्द्रदृष्ट्या
मूकः स्वयं मूककविर्यथाऽऽसीत् ।
तथा कुरु त्वं परमेश जाये
त्वत्पादमूले पतितं दयार्द्रे ॥१॥

उत्तिष्ठोत्तिष्ठ वरदे उत्तिष्ठ जगदीश्वरि ।
उत्तिष्ठ जगदाधारे त्रैलोक्यं मङ्गलं कुरु ॥२॥

शृणोषि कच्चिद् ध्वनिरुत्थितोऽयं
मृदङ्गभेरीपटहानकानाम् ।
वेदध्वनिं शिक्षितभूसुराणां
शृणोषि भद्रे कुरु सुप्रभातम् ॥३॥

शृणोषि भद्रे ननु शंखघोषं
वैतालिकानां मधुरं च गानम् ।
शृणोषि मातः पिककुक्कुटानां
ध्वनिं प्रभाते कुरु सुप्रभातम् ॥४॥

मातर्निरीक्ष्य वदनं भगवान् शशाङ्को
लज्जान्वितः स्वयमहो निलयं प्रविष्टः ।
द्रष्टुं त्वदीय वदनं भगवान् दिनेशो
ह्यायाति देवि सदनं कुरु सुप्रभातम् ॥५॥

पश्यांब केचित् धृतपूर्णकुंभाः
केचित् दयार्द्रे धृतपुष्पमालाः ।
काश्चित् शुभाङ्ग्यो धृतवाद्यहस्ताः
तिष्ठन्ति तेषां कुरु सुप्रभातम् ॥६॥

भेरीमृदङ्गपणवानकवाद्यहस्ताः
स्तोतुं महेशदयिते स्तुतिपाठकास्त्वाम् ।
तिष्ठन्ति देवि समयं तव काङ्क्षमाणाः
उत्तिष्ठ दिव्यशयनात् कुरु सुप्रभातम् ॥७॥

मातर्निरीक्ष्य वदनं भगवान् त्वदीयं
नैवोत्थितः शशिधिया शयितस्तवाङ्के ।
संबोधयाशु गिरिजे विमलं प्रभातं
जातं महेशदयिते कुरु सुप्रभातम् ॥८॥

अन्तश्चरन्त्यस्तव भूषणानां
झल्‍झल्‍ध्वनिं नूपुरकङ्कणानाम् ।
श्रुत्वा प्रभाते तव दर्शनार्थी
द्वारि स्थितोऽहं कुरु सुप्रभातम् ॥९॥

वाणी पुस्तकमंबिके गिरिसुते पद्मानि पद्मासना
रंभा त्वंबरडम्बरं गिरिसुता गंगा च गंगाजलम् ।
काळी तालयुगं मृदंगयुगलं बृन्दा च नन्दा तथा
नीला निर्मलदर्पणं धृतवती तासां प्रभातं कुरु ॥१०॥

उत्थाय देवि शयनात् भगवान् पुरारिः
स्नातुं प्रयाति गिरिजे सुरलोकनद्याम् ।
नैको हि गन्तुमनघे रमते दयार्द्रे
ह्युत्थिष्ठ देवि शयनात् कुरु सुप्रभातम् ॥११॥

पश्यांब केचित्फलपुष्पहस्ताः
केचित् पुराणानि पठन्ति मातः ।
पठन्ति वेदान् बहवस्तवाग्रे
तेषां जनानां कुरु सुप्रभातम् ॥१२॥

लावण्यशेवधिमवेक्ष्य चिरं त्वदीयं
कन्दर्पदर्पदलनोऽपि वशंगतस्ते ।
कामारिचुम्बितकपोलयुगं त्वदीयं
द्रष्टुं स्थिता वयमये कुरु सुप्रभातम् ॥१३॥

गांगेयतोयमवगाह्य मुनीश्वरास्त्वां
गंगाजलैः स्नपयितुं बहवो घटांश्च ।
धृत्वा शिरस्सु भवतीमभिकाङ्क्षमाणाः
द्वारि स्थिता हि वरदे कुरु सुप्रभातम् ॥१४॥

काञ्चीकलापपरिरंभनितंबबिम्बं
काश्मीरचन्दनविलेपितगण्डदेशम् ।
कामेशचुम्बितकपोलमुदारनासां
द्रष्टुं स्थिताः वयमये कुरु सुप्रभातम् ॥१५॥

मन्दस्मितं विमलचारुविशालनेत्रं
गण्डस्थलं कमलकोमलगर्भगौरं ।
चक्राङ्कितं च युगलं पदयोर्मृगाक्षि
द्रष्टुं स्थिताः वयमये कुरु सुप्रभातम् ॥१६॥

मन्दस्मितं त्रिपुरनाशकरं पुरारेः
कामेश्वरप्रणयकोपहरं स्मितं ते ।
मन्दस्मितं विपुलहासमवेक्षितुं ते
मातः स्थिता वयमये कुरु सुप्रभातम् ॥१७॥

माता शिशूनां परिरक्षणार्थं
न चैव निद्रावशमेति लोके ।
माता त्रयाणां जगतां गतिस्त्वं
सदा विनिद्रा कुरु सुप्रभातम् ॥१८॥

मातर्मुरारि कमलासन वन्दितांघ्र्याः
हृद्यानि दिव्यमधुराणि मनोहराणि ।
श्रोतुं तवांब वचनानि शुभप्रदानि
द्वारि स्थिताः वयमये कुरु सुप्रभातम् ॥१९॥

दिगंबरो ब्रह्मकपालपाणिः
विकीर्णकेशः फणिवेष्टिताङ्गः ।
तथापि मातस्तव देवि संगात्
महेश्वरोऽभूत् कुरु सुप्रभातम् ॥२०॥

अयि नु जननि दत्तस्तन्यपानेन देवि
द्रविडशिशुरभूत् वै ज्ञानसंबन्धमूर्तिः ।
द्रविडतनयभुक्तक्षीरशेषं भवानि
वितरसि यदि मातः सुप्रभातं भवेन्मे ॥२१॥

जननि तव कुमारः स्तन्यपानप्रभावात्
शिशुरपि तव भर्तुः कर्णमूले भवानि ।
प्रणवपदविशेषं बोधयामास देवि
यदि मयि च कृपा ते सुप्रभातं भवेन्मे ॥२२॥

त्वं विश्वनाथस्य विशालनेत्रा
हालास्यनाथस्य नु मीननेत्रा ।
एकाम्रनाथस्य नु कामनेत्रा
कामेशजाये कुरु सुप्रभातम् ॥२३॥

श्रीचन्द्रशेखरगुरुर्भगवान् शरण्ये
त्वत्पादभक्तिभरितः फलपुष्पपाणिः ।
एकाम्रनाथदयिते तव दर्शनार्थी
तिष्ठत्ययं यतिवरो मम सुप्रभातम् ॥२४॥

एकाम्रनाथदयिते ननु कामपीठे
संपूजितासि वरदे गुरुशंकरेण ।
श्रीशंकरादि गुरुवर्य समर्चिताङ्घ्रिं
द्रष्टुं स्थिता वयमये कुरु सुप्रभातम् ॥२५॥

दुरितशमनदक्षौ मृत्युसंत्रासदक्षौ
शरणमुपगतानां मुक्तिदौ ज्ञानदौ तौ ।
अभयवरदहस्तौ द्रष्टुमंब स्थितोऽहं
त्रिपुरदलनजाये सुप्रभातं ममार्ये ॥२६॥

मातस्त्वदीयचरणं हरिपद्मजाद्यैः
वन्द्यं रथाङ्गसरसीरुहशंखचिह्नम् ।
द्रष्टुं च योगिजनमानसराजहंसं
द्वारि स्थितोऽस्मि वरदे कुरु सुप्रभातम् ॥२७॥

पश्यन्तु केचिद्वदनं त्वदीयं
स्तुवन्तु कल्याणगुणांस्तवान्ये ।
नमन्तु पादाब्जयुगं त्वदीयं
द्वारि स्थितानां कुरु सुप्रभातम् ॥२८॥

केचित्सुमेरोश्शिखरेऽतितुङ्गे
केचिन्मणिद्वीपवरे विशाले ।
पश्यन्तु केचित्वमृताब्धि मध्ये
पश्याम्यहं त्वामिह सुप्रभातम् ॥२९॥

शंभोर्वामाङ्गसंस्थां शशिनिभवदनां नीलपद्मायताक्षीं
श्यामाङ्गां चारुहासां निबिडितकुचां पक्वबिम्बाधरोष्ठीम् ।
कामाक्षीं कामदात्रीं कुटिलकचभरां भूषणैर्भूषिताङ्गीं
पश्यामः सुप्रभाते प्रणतजनिमतां अद्य नः सुप्रभातम् ॥३०॥

कामप्रदा कल्पतरुर्विभासि
नान्या गतिर्मे ननु चातकोऽहम् ।
वर्षस्य मेघाः कनकांबुधाराः
काश्चित् तु धारा मयि कल्पयाशु ॥३१॥

त्रिलोचनप्रियां वन्दे वन्दे त्रिपुरसुन्दरीम् ।
त्रिलोकनायिकां वन्दे सुप्रभातं ममाम्बिके ॥३२॥

कामाक्षि देव्यम्ब तवार्द्रदृष्ट्या
कृतं मयेदं तव सुप्रभातम् ।
सद्यः फलं मे सुखमम्ब लब्धं
ततश्च मे दुःखदशा कथं हि ॥३३॥

ये वा प्रभाते पुरतस्तवार्ये
पठन्ति भक्त्या ननु सुप्रभातं ।
शृण्वन्ति ये वा त्वयि बद्धचित्ताः
तेषां प्रभातं कुरु सुप्रभातम् ॥३४॥