पूर्वभागः - अध्यायः १०८

ऋषय ऊचुः ॥
दृष्टोऽसौ वासुदेवेन कृष्णेनाक्लिष्टकर्मणा ॥
धौम्याग्रजस्ततो लब्धं दिव्यं पाशुपतं व्रतम् ॥१॥

कथं लब्धं तदा ज्ञानं तस्मात्कृष्णेन धीमता ॥
वक्तुमर्हसि तां सूत कथां पातकनाशिनीम् ॥२॥

सूत उवाच ॥
स्वेच्छया ह्यवतीर्णोपि वासुदेवः सनातनः ॥
निंदयन्नेव मानुष्यं देहशुद्धिं चकार सः ॥३॥

पुत्रार्थं भगवांस्तत्र तपस्तप्तुं जगाम च ॥
आश्रमं चोपमन्योर्वै दृष्टवांस्तत्र तं मुनिम् ॥४॥

नमश्चकार तं दृष्ट्वा धौम्याग्रजमहो द्विजाः ॥
बहुमानेन वै कृष्णस्त्रिः कृत्वावै प्रदक्षिणम् ॥५॥

तस्यावलोकनादेव मुनेः कृष्णस्य धीमतः ॥
नष्टमेव मलं सर्वं कायजं कर्म्मजं तथा ॥६॥

भस्मनोद्धूलनं कृत्वा उपमन्युर्महाद्युतिः ॥
तमग्निरिति विप्रेंद्रा वायुरित्यादिभिः क्रमात् ॥७॥

दिव्यं पाशुपतं ज्ञानं प्रददौ प्रीतमानसः ॥
मुनेः प्रसादान्मान्योऽसौ कृष्णः पाशुपते द्विजाः ॥८॥

तपसा त्वेकवर्षान्ते दृष्ट्वा देवं महेश्वरम् ॥
सांबं सगणमव्यग्रं लब्धवान्पुत्रमात्मनः ॥९॥

तदाप्रभृति तं कृष्णं मुनयः संशितव्रताः ॥
दिव्याः पाशुपताः सर्वे तस्थुः संवृत्य सर्वदा ॥१०॥

अन्यं च कथयिष्यामि मुक्त्यर्थं प्राणिनां सदा ॥
सौवर्णीं मेखलां कृत्वा आधारं दंडधारणम् ॥११॥

सौवर्णं पिंडिकं चापि व्यजनं दंडमेव च ॥
नरैः स्त्रियाथ वा कार्यं मषीभाजनलेखनीम् ॥१२॥

क्षुराकर्त्तरिका चापि अथ पात्रमथापि वा ॥
पाशुपताय दातव्यं भस्मोद्धूलितविग्रहैः ॥१३॥

सौवर्णं राजतं वापि ताम्रंवाथ निवेदयेत् ॥
आत्मवित्तानुसारेण योगिनं पूजयेद्बुधः ॥१४॥

ते सर्वे पापनिर्मुक्ताः समस्तकुलसंयुताः ॥
यांति रुद्रपदं दिव्यं नात्र कार्या विचारणा ॥१५॥

तस्मादनेन दानेन गृहस्थो मुच्यते भवात् ॥
योगिनां संप्रदानेन शिवः क्षिप्रं प्रसीदति ॥१६॥

राज्यं पुत्रं धनं भव्यमश्वं यानमथापि वा ॥
सर्वस्वं वापि दातव्यं यदीच्छेन्मोक्षमुत्तमम् ॥१७॥

अध्रुवेण शरीरेण ध्रुवं साध्यं प्रयत्नतः ॥
भव्यं पाशुपतं नित्यं संसारार्णवतारकम् ॥१८॥

एतद्वः कथितं सर्वं संक्षेपान्न च संशयः ॥
यः पठेच्छृणुयाद्वापि विष्णुलोकं स गच्छति ॥१९॥

इति श्रीलिंगमहापुराणे पूर्वभागेऽष्टोत्तरशततमोऽध्यायः ॥१०८॥

॥समाप्तश्चायं पूर्वभागः ॥श्रीशंकरार्पणमस्तु  ॥

इति श्रीसटीकलिंगमहापुराणपूर्वभागः समाप्तः ॥