पूर्वभागः - अध्यायः १०५

सूत उवाच ॥
यदा स्थिताः सुरेश्वराः प्रणम्य चैवमीश्वरम् ॥
तदांबिकापतिर्भवः पिनाकधृङ् महेश्वरः ॥१॥

ददौ निरीक्षणं क्षणाद्भवः स तान्सुरोत्तमान् ॥
प्रणेमुरादराद्धरं सुरा मुदार्द्रलोचनाः ॥२॥

भवः सुधामृतोपमैर्निरीक्षणैर्निरीक्षणात् ॥
तदाह भद्रमस्तु वः सुरेश्वरान् महेश्वरः ॥३॥

वरार्थमीश वीक्ष्यते सुरा गृहं गतास्त्विमे ॥
प्रणम्य चाह वाक्पतिः पतिं निरीक्ष्य निर्भयः ॥४॥

सुरेतरादिभिः सदा ह्यविघ्नमर्थितो भवान् ॥
समस्तकर्मसिद्धये सुरापकारकारिभिः ॥५॥

ततः प्रसीदताद्भवान् सुविघ्नकर्मकारणम् ॥
सुरापकारकारिणामिहैष एव नो वरः ॥६॥

ततस्तदा निशम्य वै पिनाकधृक् सुरेश्वरः ॥
गणेश्वरं सुरेश्वरं वपुर्दधार सः शिवः ॥७॥

गणेश्वराश्च तुष्टुवुः सुरेश्वरा महेश्वरम् ॥
समस्तलोकसंभवं भवार्त्तिहारिणं शुभम् ॥८॥

इभाननाश्रितंवरं त्रिशूलपाशधारिणम् ॥
समस्तलोकसंभवं गजाननं तदांबिका ॥९॥

ददुः पुष्पवर्षं हि सिद्धा मुनींद्रास्तथा खेचरा देवसंघास्तदानीम् ॥
तदा तुष्टुवुश्चैकदंतं सुरेशाः प्रणेमुर्गणेशं महेशं वितंद्राः ॥१०॥

तदा तयोर्विनिर्गतः सुभैरवः समूर्त्तिमान् ॥
स्थितो ननर्त्त बालकः समस्तमंगलालयः ॥११॥

विचित्रवस्त्रभूषणैरलंकृतो गजाननो महेश्वरस्य पुत्रकोऽभिवंद्य तातमंबिकाम् ॥१२॥

जातमात्रं सुतं दृष्ट्वा चकार भगवान्भवः ॥
गजाननाय कृत्यांस्तु सर्वान्सर्वेश्वरः स्वयम् ॥१३॥

आदाय च कराभ्यां च सुसुखाभ्यां भवः स्वयम् ॥
आलिंग्याघ्राय मूर्धानं महादेवो जगद्गुरुः ॥१४॥

तवावतारो दैत्यानां विनाशाय ममात्मज ॥
देवानामुपकारार्थं द्विजानां ब्रह्मवादिनाम् ॥१५॥

यज्ञश्च दक्षिणाहीनः कृतो येन महीतले ॥
तस्य धर्मस्य विघ्नं च कुरु स्वर्गपथे स्थितः ॥१६॥

अध्यापनं चाध्ययनं व्याख्यानं कर्म एव च ॥
योऽन्यायतः करोत्यस्मिन् तस्य प्राणान्सदा हर ॥१७॥

वर्णाच्च्युतानां नारीणां नराणां नरपुंगव ॥
स्वधर्मरहितानां च प्राणानपहर प्रभो ॥१८॥

याः स्त्रियस्त्वां सदा कालं पुरुषाश्च विनायक ॥
यजंति तासां तेषां च त्वत्साम्यं दातुमर्हसि ॥१९॥

त्वं भक्तान् सर्वयत्नेन रक्ष बालगणेश्वर ॥
यौवनस्थांश्च वृद्धांश्च इहामुत्र च पूजितः ॥२०॥

जगत्त्रयेऽत्र सर्वत्र त्वं हि विघ्नगणेश्वरः ॥
संपूज्यो वंदनीयश्च भविष्यसि न सशंयः ॥२१॥

मां च नारायणं वापि ब्रह्माणमपि पुत्रक ॥
यजंति यज्ञैर्वा विप्रैरग्रे पूज्यो भविष्यसि ॥२२॥

त्वामनभयर्च्य कल्याणं श्रौतं स्मार्तं च लौकिकम् ॥
कुरुते तस्य कल्याणमकल्याणं भविष्यति ॥२३॥

ब्राह्मणैः क्षत्रियैर्वैश्यैः शूद्रैश्चैव गजानन ॥
संपूज्य सर्वसिद्ध्यर्थं भक्ष्यभोज्यादिभिः शुभैः ॥२४॥

त्वां गंधपुष्पधूपाद्यौरनभ्यर्च्य जगत्त्रये ॥
देवैरपि तथान्यैश्च लब्धव्यं नास्ति कुत्रचित् ॥२५॥

अभ्यर्चयंति ये लोका मानवास्तु विनायकम् ॥
ते चार्चनीयाः शक्राद्यैर्भविष्यंति न संशयः ॥२६॥

अजं हरिं च मां वापि शक्रमन्यान्सुरानपि ॥
विघ्नैर्बाधयसित्वां चेन्नार्चयंति फलार्थिनः ॥२७॥

ससर्ज च तदा विघ्नगणं गणपतिः प्रभुः ॥
गणैः सार्धं नमस्कृत्वाप्यतिष्ठत्तस्य चाग्रतः ॥२८॥

तदा प्रभृति लोकेऽस्मिन्पूजयंति गणेश्वरम् ॥
दैत्यानां धर्मविघ्नं च चकारासौ गणेश्वरः ॥२९॥

एतद्वः कथितं सर्वं स्कंदाग्रजसमुद्भवम् ॥
यः पठेच्छृणुयाद्वापि श्रावयेद्वा सुखीभवेत् ॥३०॥

इति श्रीलिंगमहापुराणे पूर्वभागे विनायकोत्पत्तिर्नाम पंचाधिकशततमोऽध्यायः ॥१०५॥