पूर्वभागः - अध्यायः ३४

श्रीभगवानुवाच ॥
एतद्वः संप्रवक्ष्यामि कथा सर्वस्वमद्य वै ॥
अग्निर्ह्यहं सोमकर्ता सोमश्चाग्निमुपाश्रितः ॥१॥

कृतमेतद्वहत्यग्निर्भूयो लोकसमाश्रयात् ॥
असकृत्त्वाग्निना दग्धं जगत् स्थावरजंगमम् ॥२॥

भस्मसाद्विहितं सर्वं पवित्रमिदमुत्तमम् ॥
भस्मना वीर्यमास्थाय भूतानि पिरषिंचति ॥३॥

अग्निकार्यं च यः कृत्वा करिष्यति त्रियायुषम् ॥
भस्मना मम वीर्येण मुच्यते सर्वकिल्बिषैः ॥४॥

भासतेत्येव यद्भस्म शुभं भावयते च यत् ॥
भक्षणात् सर्वपापानां भस्मेति परिकीर्तितम् ॥५॥

ऊष्मपाः पितरो ज्ञेया देवा वै सोमसंभवाः ॥
अग्नीषोमात्मकं सर्वं जगत्स्थावरजंगमम् ॥६॥

अहमग्निर्महातेजाः सोमश्चैषा महांबिका ॥
अहमाग्निश्च सोमश्च प्रकृत्या पुरुषः स्वयम् ॥७॥

तस्माद्भस्म महाभागा मद्वीर्यमिति चोच्यते ॥
स्ववीर्यं वपुषा चैव धारयामीति वै स्थितिः ॥८॥

तदाप्रभृति लोकेषु रक्षार्थमशुभेषु च ॥
भस्मना क्रियते रक्षा सूतिकानां गृहेषु च ॥९॥

भस्मस्नानविशुद्धात्मा जितक्रोदो जितेन्द्रियः ॥
मत्समीपं समागम्य न भूयो विनिवर्तते ॥१०॥

व्रतं पाशुपतं योगं कापिलं चैव निर्मितम् ॥
पूर्वं पाशुपतं ह्येतन्निर्मितं तदनुत्तमम् ॥११॥

शेषाश्चाश्रामिणः सर्वे पश्चात्सृष्टाः स्वयंभुवा ॥
सृष्टिरेषा मया सृष्टा लज्जामोहभयात्मिका ॥१२॥

नग्ना एव हि जायंते देवता मुनयस्तथा ॥
ये चान्ये मानवा लोके सर्वे जायंत्यवाससः ॥१३॥

इंद्रियैरजितैर्नग्नो दुकूलेनापि संवृतः ॥
तैरेव संवृतैर्गुप्तो न वस्त्रं कारणं स्मृतम् ॥१४॥

क्षमा धृतिरहिंसा च वैराग्यं चैव सर्वशः ॥
तुल्यौ मानावमानौ च तदावरणमुत्तमम् ॥१५॥

भस्मस्नानेन दिग्धांगोध्यायते मनसा भवम् ॥
यद्यकार्यसहस्राणि कृत्वा यः स्नाति भस्मना ॥१६॥

तत्सर्वं दहते भस्म यथाग्निस्तेजसा वनम् ॥
तस्मा द्यत्नपरो भूत्वा त्रिकालमपि यः सदा ॥१७॥

भस्मना कुरुते स्नानं गाणपत्यं स गच्छति ॥
समाहृत्य क्रतून् सर्वान्गृहीत्वा व्रतमुत्तमम् ॥१८॥

ध्यायंति ये महादेवं लीलासद्भावभाविताः ॥
उत्तरेणार्यपंथानं तेऽमृतत्वमवाप्नुयुः ॥१९॥

दक्षिणेन च पंथानं ये श्मशानानि भेजिरे ॥
अणिमा गरिमा चैव लघिमा प्राप्तिरेव च ॥२०॥

इच्छा कामावसायित्वं तथा प्राकाम्यमेव च ॥
ईक्षिणेन च पंथानं ये श्मशानानि भेजिरे ॥
अणिमा गरिमा चैव लघिमा प्राप्तिरेव च ॥२१॥

इंद्रादयस्तथा देवाः कामिकव्रतमास्थिताः ॥
ऐश्वर्यं परमं प्राप्य सर्वे प्रथिततेजसः ॥२२॥

व्यपगतमदमोह मुक्तरागस्तमरजदोषविवर्जितस्वभावः ॥
परिभवमिदमुत्तमं विदित्वा पशुपतियोगपरो भवेत्सदैव ॥२३॥

इमं पाशुपतं ध्यायन् सर्वपापप्रणाशनम् ॥
यः पठेच्च शुचिर्भूत्वा श्रद्दधानो जितेन्द्रियः ॥२४॥

सर्वपापविशुद्धात्मा रुद्रलोकं स गच्छति ॥
ते सर्वे मुनयः श्रुत्वा वसिष्ठाद्या द्विजोत्तमाः ॥२५॥

भस्मपांडुरदिग्धांगा बभूवुर्विगतस्पृहाः ॥
रुद्रलोकाय कल्पान्ते संस्थिताः शिवतेजसा ॥२६॥

तस्मान्न निंद्याः पूज्याश्च विकृता मलिना अपि ॥
रूपान्विताश्च विप्रेन्द्राः सदा योगिंद्रशंकया ॥२७॥

बहुना किं प्रलापेन भवभक्ता द्विजोत्तमाः ॥
संपूज्याः सर्वयत्नेन शिववन्नात्र संशयः ॥२८॥

मलिनाश्चैव विप्रेंद्रा भवभक्ता दृढव्रताः ॥
दधीचस्तु यथा देवदेवं जित्वा व्यवस्तितः ॥२९॥

नारायणं तथा लोके रुद्रभक्त्या न संशयः ॥
तस्मात्सर्वप्रयत्नेन भस्मदिग्धतनूरुहाः ॥३०॥

जटिनो मुंडिनश्चैव नग्ना नानाप्रकारिणः ॥
संपूज्याः शिववन्नित्यं मनसा कर्मणा गिरा ॥३१॥

इति श्रीलिंगमहापुराणे पूर्वभागे योगि प्रशंसानाम चुतस्त्रिंशोध्यायः ॥३४॥