सडा सारवन मला अंघोळीची घाई
पाव्हनी काय आली घाटामाथा कमळजबाई ।
स्वप्नात आली हिरव्या पातळाची नार
घाटमाथा कमळजबाई गळा पुतळ्याचा हार ।
सकाळी उठोनी सडा देते अंगणाला
देवाजी शंकराला एकादश ब्राह्मणाला ।
घाटमाथा कमळजबाई आली स्वप्नी बसावया
सोन्याची सुपली मोती दिलेत निसाय ।
शंकराच्या मांडीवर दिवा जळतो लोण्याचा
उजेड काय पडे कमळजबाईच्या रुपाचा ।
झाडी झडाडती गाव निगडाळ्याची राई
थोरल्या हिंदोळ्यात वाघ अडवितो गाई ।
वाजंत्री वाजत्याती गाव निगडाळ्या पासून
आनंदी कमळजबाई आली रथात बसून ।
आई कमळजबाई घाटावर उभी राहे
तुझ्या माहेराची हवा कोकणाची पाहे ।
आई कमळजबाई तुझा सोन्याचा लंगोर
दैत्य मारुनी केला घाटात संहार ।
आई कमळजबाई उभी राहे दाखनीला
पिकलं कोकण सुख लागले कोकणाला ।
पिकला कोकण जिर्या मिर्याला आले घड
आई कमळजबाई खेपाला बैल धाड ।
भरली शिवरात्र भरल्या झाडीतूनी
आनंदी कमळजबाई हवा पाहे गाडीतूनी ।
आई कमळजबाई गेली साकेरी पाव्हणी
हाती सर्पाचा चाबूक दिल्या वाघाला दावनी ।
आई कमळजबाई तिथीमधी न्हाली
केस वाळवाया चौर्या डोंगरावरी गेली ।
भरली शिवरात्र पानं पडली आत्तराची
आनंदी कमळजबाई शाव भोगी शेंदराची ।
निघाली भिमाबाई दुधा तुपाच्या उकळ्या
देवा शंकरानं जटा सोडील्या मोकळ्या ।
आनंदी कमळजबाई गेली वाडया नहयारानं
जरीचा पदर ईचा भिजला दैवरानं ।
भिमाबाई बोल स्थिर स्थिर भिवराई
येणारा तुझा बंधु आजून आला नाही ।