सासरी जाताना पाय टाकावा जपून
मान सासूचा राखून ।
जोडव्याचा पाय हळू टाकावा वैनीबाई
पाची पांडव माझे भाई ओटीवरी ।
नारीचं हासणं कोण्या प्रकाराचं
पाणी जाईल भ्रताराचं वैनीबाई ।
रागीट ग लेक भूक म्हणूनी नीजली
नाही साखर भिजली दूधामध्ये ।
सासरी जाती लेक शिकेकाईला आला कढ
नको रडूस वेणी सोड उषाताई ।
भ्रताराचा राग जसा इस्त्याचा इंगूळ
त्यांची मर्जी सांभाळ, सोनुताई ।
येसुबांदाच्या एक काडया कोटाच्या पाकीटात
बंधुजीला दृष्ट झाली पुण्याच्या नाटकात ।
अंतरीचं गुज सांगू नकोस कोणापाशी
यील वाकड एक दिवशी सोनुताई ।
सासरी जाते लेक पाणी लागल डगरीला
देती निरोप गडणीला ।
सासरी जाते लेक घोड बांधल लिंबूणीला
ऊन लागल चांदणीला ।
सासरी जाते लेक, लेक बघती मागपुढ
जीव गुंतला आईकडं ।
सासरी जाते लेक घोडं लागलं माळावरी
लिंबू फुटलं गालावरी ।
सासरी जाते लेक, लेकी लाडकी होऊ नको
हिरवी डाळिंब तोडू नको ।
सासरी जाते लेक कुणाची अनीवार
हाती सोन्याचे बिलवर ।
पहिल्यांदा गरभीण कथ पुशितो आड भिंती
तुला महिने झाले किती ।
पहिल्यांदा गरभीण तुझे डोहाळे कशाचे
चिन्ह दिसले लेकाचे ।
पहिल्यांदा गरभीण डोहाळे लागले जिन्नसाचे
झाड डोंगरी फणसाचे ।
पहिल्यांदा गरभीण तुझ्या न्यारीला झाली रात
तिला आणा ग मिरवीत ।
पहिल्यांदा गरभीण लिंब नारळी तुझ पोट
हिरव्या चोळीला जरीकाठ ।
पहिल्यांदा गरभीण तुझे डोहाळे अवघड
चल माझ्या तू गावाकडं ।