मराठी मुख्य सूची|मराठी साहित्य|लोकगीते|ओवी गीते : इतर|
संग्रह ५४

ओवीगीते - संग्रह ५४

सासर-माहेरविषयींच्या कल्पना ओवी गीतांतून गाऊन सामान्य स्त्रियांनी असामान्य जग उभे केले आहे.


१.

तुझ्या जिवासाठी जीव माझा ईकीन

नेनत्या बंदु तुला ताजवा जोखीन ।

माळ्याच्या मळ्यामंदी असा बाई ग कावळा

द्रिस्ट ग लागली माझ्या हरीच्या जावळा ।

चवदा भवनात आंथरली शाल

पोटी जन्मला लाल मन झालं खुशाल ।

सावळ्या सुरतीची नार बघती खालीवर

माझ्या वानीनीच्या बाळाला घोळ माझा डौलदार ।

२.

भरताराचं राज जसा पान्याचा हाऊद

लाडके माझे बाई कर मनाची मऊज ।

लेकीचा जलम नको घालू देवराया

केले कष्ट गेले वाया मायबाईचे माझ्या ।

चिक्‌क्‌न सुपारी रुपयाची पसाभर

सावळ्या भरतारा रानीचा छंद फार ।

चिक्‌क्‌न सुपारी अडकित्यानं कुटना

सावळ्या भरतारला भीड रानीची तुटना ।

सावळ्या सुरतीची नारीला पडली भूल

रस्त्यानं नाग डूल भाईराजा ।

सावळ्या सुरतीची नार रडं घळघळा

जलदी वलांडं पानमळा ।

माईचं माहेर भावाची धर्मपुरी

सांगते बहिनाबाई भाच्याची लंका दूरी ।

लेकीचा जलम जसा गाजराचा वाफा

माय हरने माझे माया लावूनी काय नफा ।

हिरवा कारला वैराळाचे बैलावरी

बंदु हाय पारावरी छंद घेते मी नानापरी ।

वैराळा तू रे दादा भर बीलवरामंदी छंदु

मोल द्यायाचा माझा बंधु ।

जेवनाची पाटी नेता मानेला झालं ओझं

हौशा राजसा शिवेला पानमळ तुझं ।

माहेरला जाते माझ्या जीवाला ईसावा

बापाजी बयाजी सारा संबंध असावा ।

बापाजी बयाजी दोन अमृताची कुंडं

त्यात जलमाला आला माझा पिंड ।

सासू नि सासरा दोन सोनियाच्या तारा

त्येंच्या सावलीला मला लागला ऊनवारा ।

सासूरवास एवढा नका करू सासूबाई

चांदी आली सोन्यापाई ।

सुनेला सासुरवास सासू तू ग बाई केला

लेक देशील परायाला अनुभव येईल तुला ।

लेकुरवाळीची ग निंदा करु नये भलत्यांनी

आडवा बाळ तान्हा गेला पदर वारयानी ।

सक्या गाडयायाला पोटी नाही फळ येक

पुतण्या केला लेक दिवा जळतो अंदुक ।

लेकीचा रे जलम कसा घातिला येडयानं

परायाच्या घरी गाय राबते भाडयानं ।

हात मी जोडते तुला येते काकूळती

अस्तुरीचा जन्म नको घालू रघुपती ।

जातीसाठी माती खाते मी परोपरी

सासरी माहेरी नाव करावं दुहेरी ।

जातीसाठी माती खडे खाते मी चाऊन

माझ्या घराण्याच्या बट्‌टा कुळीला नसायची ।

उभ्या गल्लीतून जाते पदर कपाळ भरुन

नाकासमोरची वाट जाते वाडाच्या म्होरून ।

उभ्या रस्त्यानं जाते पदर घेते पुडी

सासर माहेरचा नावलौकीक दुहीकडी ।

वाटच्या वाटसरा तुला वाढीते मी जेवू

माज्या पित्यायाचं नाव घेशील गांवागांवू ।

बारीक गळा बाई वार्‍यानं ऐकूं गेला

वाटच्या वाटसरानं घोडा मैदानी उभा केला ।

वाटचा वाटसर मला बघून झाला दूर

शेतात हाईती वाघासारखे माझे दीर ।

सरलं दळन उरले पाच गहू

औक्षवंत व्हावे एका जोडीचे सहा भाऊ ।

सरलं द्ळन सूपं झाडूनी उभी केली

माझ्या रामराया चित्तं तुझ्या गावा गेली ।

दळण सरलं हात खुटयाचे सुटले ग

जाऊबाईसंगं ववी गाऊन उठले ।

शंभर माझं गोत गोताची परवा थोडी

भाऊराया माझ्या तुम्हासाठी झाली येडी ।

गोरीचं गोरपन हळदीला मागं सारी

बाई माझ्या नेनंतीला दिस्ट लावून गेल्या नारी ।

हौस मला मोठी तुझ्या गर्व्हारपणाची

घालीन मी तुला चोळी अंजारी खणाची ।

हौस मला मोठी दानं मुठीनं नासावं

घराच्या अंगणी बाळ खेळत असावं ।

हौस मला मोठी बन्धुच्या बाळाची

घालीन बाळाला कुंची निर्‍याच्या घोळाची ।

लाल पिंजरीचं कुंकू पैशाला धडाधडा

लेकी सुनांनी माझ्या भरला चौकोनी वाडा ।

लाल पिंजरीचं कुंकू मी एकली कशी लेऊ

आणा बोलावूनी सोप्यां बसली माझी जाऊ ।

साळू सासर्‍याला जाती कवतिकाची सिता

सासरी धाळविती पुढं बंधू मागं पिता ।

साळू जाती सासर्‍याला तिच्या वटीला पान

गाडीत बसला संगं मुराळी पैलवान ।

लाडकी माझी लेक लाडाची होऊ नको

जाशील परघरा येडी माया लावू नको ।

दुबळ्यापनाचं नार सांगती गार्‍हानं

पुनवच्या दिवशी चंद्रा लागलं गिर्‍हान ।

दुबळ्यापनायाची लाज वाटती मला

नारी जलमाच्या काय करावं नशीबाला ।

दिवस मावळला माळाच्या खाली ऊन

भाऊराया माझा करडी घोडी पिवळा जीन ।

साळीच्या भातावरी साखर किती वाढुं

लिंबाजी बाळ माझ्या नको भाताची आळ काढू ।

माळ्याच्या मळ्यामंदी चाक वाजतं किरी किरी

बघत्या थराला केळ्या झाल्या बाळांतिनी ।

सांगून धाडीते आल्या गेल्याला गाठून

भाई राजस माझ्या लईंदी झालया भेटून ।

लावनीचा आंबा याला पारंबी फुटली

भाई रायाला पाहुनी जीवा संतोषी वाटली ।

गावा आल्या कळवातिनी जागा पुसती राहायाला

माझ्या भाऊरायाची रानी बसली नाह्याला ।

माझ्या घरी दूध शेजीनं दिलं ताक

सख्याच्यापरिस मला मालन अधिक ।

मालन कुंकू लावी बारीक गव्हावानी

भाई राजसा माझ्या रुप तुझं देवावानी ।

बहिनीच्या गावा भाऊ चालले तरत

असे जरीचे पटके बांधू लागले वाटत ।

रस्त्यावरी वाडा बारीक बांधनीचा

मधी उजेड चांदनीचा बहिनाबाईचा ।

सासूचा सासूरवास कडू लिंबाचा पाला

भरताराच्या जीवासाठी अमृत मानून गोड केला ।

लेकीची ग जात भिंतीवरला ग चुना

गावा गेली करमना बाई नेनंती माझी मैना ।

मी माझ्या घरी भाग्याची नांदते

भाई राजाची माझ्या भूषणानं चोळी लेते ।

N/A

References : N/A
Last Updated : December 09, 2007

Comments | अभिप्राय

Comments written here will be public after appropriate moderation.
Like us on Facebook to send us a private message.
TOP