आरती नृसिंहाची

आरती नृसिंहाची
माधव माधव नृहरे वरदाभयदायिन् । अरिदरधारक दीनोद्धारक जलशायिन् ॥ पिनाकपाणे त्रिंबक विनितात्मजगामिन् । फणिवरभूषण परिहर दुरितं मे स्वामिन् ॥१॥
जयदेव जयदेव सिंहानन विष्णो । नीराजनमंगीकुरु दानबकुळजिष्णो ॥ध्रु०॥
किरीटकुंडलमंडित कनकांगदमालिन् । पीतांबर परिवेष्टित कटितटि गुणशालिन् ॥ दिनकरकोटिसमाने द्युतिभूषाधिरिन् । शरणागतजनवत्सल चित्सुखदायिन् ॥२॥
निगमारण्यविहारिन् त्रिभुवनसंचरिन् । करुणापूर्णहृदंबुज वृजिनार्णवतारिन् ॥ प्रल्हादावरतत्पर निर्जितदुर्मायिन् । श्रीमध्मध्वमुनीश्वर सर्वांतरयामिन् ॥३॥

आरती नृसिंहाची
उत्कटिला पौस्तंभ गडगडिलें गणन । अवनी होताहे बहु कंपायमान ॥ तटतटीत नक्षत्रें पडताती जाण । उग्ररूपें प्रगटे जो सिंहवदन ॥१॥
जयदेव जयदेव जय नरहरिराया, जय श्यामराया । आरती ओवाळूं तुज महाराजया ॥ध्रु०॥
एकवीस सर्गमाळा डळमळली कैसी । ब्रह्मया मानसीं अतिभय ज्यासी ॥ कैलासीं श्रींशंकर दचके मानसीं । चंद्रसूर्य दोन्ही लोपती प्रकाशीं ॥२॥
थरथरित जटा जिव्हा लळलळित । त्रिकुटा नखीं जैसा दैत्य विदारीत ॥ अर्धांगीं कमलजा शिरीं छाया करीत । माधवदासा स्वामी नरहरि शोभत ॥३॥