नन्दात्मज मन्द मन्द मा याहि । तुज अबरुच नाहीं ॥ध्रु०॥
गेहादपसर त्त्वमित: कंसारे । जन जागति सारे ।
कान्तादेकान्त: किमु संसारे । हे नेणासि कां रे ।
कामादिह भयं न लज्जा रे । येथुनिया जा रे ।
लोके निजजनकयशस्त्वं पाहि । स्वकुळातें पाही ।
नन्दात्मज मन्दं..... ॥१॥
दैवादिह जीवस्यहमतिगूढा । कां नेणसि मूढा ।
श्वश्रू: सम्प्रति मयि कोपारुढा । कां भरसी हूडा ।
केषामपि करगा भवति नवोढा । किति होशिल वेडा ।
नन्दात्मज मन्दं..... ॥२॥
सिंहादप्युग्रतरो मे भर्ता । सावध हो पुर्ता ।
मन्ये त्त्वज्जीवनस्य मथनकर्ता । बोलावूं आर्ता ।
मा भूत्ते जीवितसंशयवार्ता । वांचुनि जा पर्ता ।
जाने त्त्वं मदनादन्तर्दाही । कविराय असा ही ।
नन्दात्मज मन्दं...॥३॥