कोण मुशापर उभा येउन रंगित माडीखाली ग ।
गेले भाळुन तुम्ही पुसा सख्यांनो वृत्ति चंचळ झाली ग ॥ध्रु०॥
कोण स्त्री या प्रसवली असल्या गुणवान सुपुत्रा ग ।
धन्य तिचे बाई भाग्य वाटते पाहुन या चित्रा ग ॥
रंग झळकतो दुरुन जणू सोन्याचा पत्रा ग ।
उंबर कवळी कोंब पराई वय सोळा सत्रा ग ॥
कुठिल तुम्ही रहाणार पुसा जाउन कोमळगात्रा ग ।
या घरात घेउन सुखाची आज कर्मिन रात्रा ग ॥चाल॥
जर्द्या घोड्यावर जरिचा जीन, सडका भवती हो ।
मजुर करती लोक दुरस्ता रस्त्यामधी लवती हो ॥
आदर मान बैठका करुन ठाई ठाई आधी ठिवती हो ॥चाल॥
नवी नवती भोगील कधी येउन रंगित महाली ग ॥
गरज मी होउन फिरते तुमच्या भवताली ग ॥१॥
अहो मुशाफिर म्हणति सख्या कर जोडुन गुणमूर्ती हो ।
कामातुर पहा धनीन आमुची झाली तुम्हावरती हो ॥
आहे घरची श्रीमंत नाही करणार जिवापरती हो ।
वक्त गुजरल्या शिरी वाचविल स्नेही शर्थाशर्थी हो ॥
आल्या घडीस देउन मान भोगा तुरतातुरती हो ।
सहजाची आरती करा जिव लावुन आज पुरती हो ॥चाल॥
उठा राजमंदिरी चला आम्ही पदर पसरितो तिंदा ।
फते चार मुलकात डंका चालेल तुमचा यंदा ॥
अकल्पित संपदा मिळाल्या करू नये दुसरा धंदा ॥चाल॥
वाट पहात सुंदरा एक पायावर उभी राहिली हो ॥
बाहेर पडता नये तिला ती आहे पडद्याआतली हो ॥२॥
म्हणे मुशाफर प्राणसख्यांणो हा आग्रह लटका ग ।
सहज स्त्रियांचा शब्द गोड केवळ अमृतघुटका ग ॥
घर घेया जाइना लागल्या विषयाचा चटका ग ।
आम्ही तर सासुरवासी कशी येइल कोण घटका ग ॥
शिरी घेउन परदेश निघालो घर त्यागुन कटका ग ।
परिचय नसता का ग मारिता पदराचा झटका ग ॥चाल॥
हसुन लाविता खोटी ममता वरवर द्रव्यापुरती ।
प्रीत करुन या सिद्धिसनेतिल ऐशा नाहित गरती ॥
टाकुन आपुला पुरुष दुसर्यासंगे मौजा करती ॥चाल॥
अशा स्त्रियांच्या रीति वृथा नित पुरुष झड घालि ग ॥
फार भिउन वागतो पडुना दुसरिच्या ख्यालि ग ॥३॥
उतरा घोड्यावरून चला चौकात प्राणसख्या हो ।
ख्यालिखुशालिमधे मंदिरी कर्मा गुणिराया हो ॥
नजर होता उभयता एक मग सहज आली माया हो ।
धरून हस्तकी नेउन केली तिणे अर्पण काया हो ॥
नित्य असे द्या दर्शन मजला रसरंग भोगाया हो ।
आता कधी पाहीन तुम्ही गेल्यावर या पाया हो ॥चाल॥
गंगु हैबती म्हणे धन्य तुम्ही सृष्टीवर प्राणी ग ।
तो नृपवर श्रीमंत शोभशी तू त्यांची राणी ग ॥
महादेव गुणिराज कवीची रसवंती वाणी ग ॥चाल॥
प्रभाकराचे छंद बूंद अक्षर साध्या चालि हो ॥
प्रेमसुखाची निद्रा सखीला धुन ऐकुन आलि हो ॥४॥