अश्रु - नको माझे अश्रु हाचि थोर ठ...

नको माझे अश्रु
हाचि थोर ठेवा
बाकी सारे नेई
परी हे लोचन
माझे रुप मज
हेचि तातमात
अश्रू माझे थोर
अश्रू कल्पतरु
अश्रू माझे मला
अश्रू भेटवतिल

अश्रू माझा जीव
देवा त्याच्यावीण
अश्रू वाचवीविती
माझा फुलवीती
अश्रुच्या बिंदुत
नको तो गोविंदु
सगळे हे जग
सखा माझा परी
अश्रुस पूजीन
मनी साठवून

कधी नेऊ देवा
माझा एक
धन, सुख, मान
राखी ओले
अश्रू दावितात
प्राणदाते
ज्ञानदाते गुरुवार
माझे खरे
गोड हासवतिल
माझे ध्येय

अश्रु माझा प्राण
न जगेन
अश्रू हासवीती
जीवनतरु
माझा सुखसिंधु
नेऊ कधी
तिरस्कार करी
अश्रु एक
अश्रुस ठेवीन
अहोरात्र

इवलासा अश्रु
जीवाला चढवी
इवलासा अश्रु
पाषाणाचे करी
इवलासा अश्रु
निर्मीत अवीट
इवलासा अश्रु
अमित पिकती
इवलासा अश्रु
कोट्यावधि गोष्टी
इवलासा अश्रु
देवी सरस्वती

इवलासा अश्रु
संसारी महोच्च
इवलासा तारा
परी तो मोजून
बाळकृष्णाचे ते
यशोदा ब्रह्मांड
इवलीशी मूर्ति
परी त्रैलोक्याची
इवलेसे पान
स्वामी तृप्त होत
इवलेसे पान
लीलेने तुळीत
इवलासा अश्रु
सारे त्यात राहे
==
पर्वत बुडवी
मोक्षपदी
परी वज्रा चुरी
नवनीत
खारट आंबट
सुधासिंधु
ओलावा तो किती
माझे मळे
परी त्याच्या पोटी
साठलेल्या
परी बोले किती
तेथे मूक

नका मानू तुच्छ
स्थान त्याचे
दिसतो दुरुन
कोण येई?
इवलेसे तोंड
देखे त्यात
बटु वामनाची
केली मिती
पांचाळी अर्पित
ब्रह्मांडाचा
रुक्मिणी ठेवीत
विश्वंभरा
तसा माझा आहे
भाग्य माझे

इवलासा अश्रु
करीतसे तूर्ण
इवलासा अश्रु
जीवनग्रंथाला
इवलासा अश्रु
वियोग तो नसो
इवलासा अश्रु
तोवरी सकळ

अश्रु माझी आशा
अश्रु हा निर्मळ
अश्रु हा लहान
अश्रू नारायण
पोटात ठेवीन
मी ना विसंबेन

अपूर्णाला पूर्ण
सांगू काय
पूर्ण विरामाला
गोड देई
माझा मज असो
त्याचा कधी
जो माझ्याजवळ
भाग्य माझे

अश्रु माझे बाळ
जवळ असो
अश्रु हा महान
आहे माझा
डोळ्यांत ठेवीन
त्याला कधी

-नाशिक तुरुंग, मार्च १९३३