( ४४ )
तत्ययायविभाकटे
पि स्यु कदापि न । यदा स्युलदा जपन्येनैको हो
त्रयो गेत्टृष्टनो द्विशतान्यायनयशतम् । प्रनिपथा
पेक्षया तु कचित्र स्यु. फचिच जघन्येनोत्कृष्टनश्च
द्विशातानायनयशतकोटि स्यु ॥
परिहारचिशुद्धिका अप्येवमेय किन्तु मतिप्रा
पेक्षया जघन्येनैको द्वौ त्रय , उत्कापण च द्विसह
स्रात् यावलयमहम्र स्यु ॥
सूध्षमसम्परायश्च कचिन्न स्यु कचिद् जघन्ये -
नैको दी त्रथ । उत्पृष्टन क्षपकत्रेण्या अष्टोत्तर-
शत उपशमश्रेण्या चतु पश्चागत्स्यु मरतिपत्ना
पेक्षया कचित्न स्यु फचिच जघन्येनको हौ त्रय' ।
उस्कृष्टनो द्विशतान्नयशत यावत् स्यु ॥
यथाग्यातास्तु सुक्ष्ममपरायवत् । प्रनिपन्नापे-
क्षया तु जघन्येनोत्कृष्टनश्र द्विकोटीतो यावनकोटि
भवेयुरिति ॥
अस्पथहुत्यद्वारे-पश्वसु मयतेपु मर्वभ्योज्पा
सृक्ष्ममम्पराया । तेभ्य परिार्गविशुद्धिका सरया
तगुणा । तेभ्यो ये गग्याना मरयातगुणा तेभ्यो
ऽपि उेदोपस्थापनीयास्मरयातगुणा , नेभ्योऽपि घ
सामायिकास्मर यानगुणा वोष्या इति ॥
इति पट्त्रिंशद्वाराणि
॥ इति सयरतर्वम् ॥