मदन आणि मदनिका

दिंडी
मदन आणि मदनिका प्रिया माझी
चुंबनाचे कारणें सोंगठ्यांहीं
खेळण्याला बैसलीं तधीं गाजी
मदन जाऊं लागला हार पाहीं ! ॥१॥
श्लोक
भाला आणि धनुष्य आणि शर ते त्यानें पणीं लाविले,
तैसे दोनहि चक्रवाक अपुले, सारे तिनें जिंकिले;
स्वोष्ठींच्या मग विद्रमासि मुकला; खालीं तयें टाकिला
गल्लींचाहि गुलाब नंतर भला, तोहि तिनें जिंकिला ! ॥२॥
तेव्हां हनूवरिल वर्तुळ त्या खळीला,
भाळावरील मग त्या स्पटिकप्रभेला,
लावी यथाक्रम अनंग पुनः पणास,
जिंकूनि घे मदनिका सहसा तयांस ! ॥३॥
वेडा होउनि, लावुनी स्वनयनें दोन्ही तदा खेळला,
नेलीं तींहि तिनें, अनंग उठला होवोनियां आंधळा !
हा ! हा ! हे मदना ! तुझी जर हिनें केली दशा हे अशी
व्हायाची न कळे हिशीं तर अतां माझी अवस्था कशी ! ॥४॥
२ मार्च, १८८८.