माधव जूलियन - कलारहस्य

[जाति मुद्रिका]

“कल्पना तरल किति ! ललित नादमाधुरी,
भूमिका औदात्त अहा ही
अप्रतिम कलाचातुरी ! १

कवि कोण ? गूढ तच्चरित कळूं द्या जरा,
अन कोण अहो व्यक्ती जी
वाहवी स्फूर्तिचा झरा ?” २

कवि कुणी असो, तो मला वाटतो सखा,
फाडुनी हृदय बघण्याचा
पाहिजे क्रूर सोस कां ? ३

पडसाद गोड कविगीत औमटवी हृदीं,
जवळीक ऐपजवी न्यारी
जशि कुमुदमनीं कौमुदी. ४

औद्दिष्ट असो ती कुणि पार्थिव अङगना,
रञ्जवी अधिक तिजहूनी
मम हृदयीं ही व्यञ्जना, ५

आदर्शभूत ती तया, मला कासया ?
ह्रत्तरलतरङगीं माझ्या
ही शोभे पद्यालया. ६

रेखीव अमुक ती असो कुणी कामिनी,
ही शाश्वत मम हृदयींची
मोहिनी कामरूपिणी, ७

हृत्पटावरिल भरकामचित्र टाकुनी
बघण्याला मागिला टाके
ठाकेल रसिक का कुणी ? ८

ता. १० सष्टेंम्बर १९२६