लावणी १७२ वी - नेत्र भरून मजकडे पाही रे ...

नेत्र भरून मजकडे पाही रे । ध्यास लागली आस म्हणुनि त्रास नको करूं, जहाले गाय रे ॥धृ०॥

राजसवाणे गोड बोलणें । चातक पक्षापरी येइ रे ॥१॥

कंठुं कुणाच्या बळें मी कळेना । जीव जळुनिया होती लाही रे ॥२॥

माळसी (?) करी का परद्वारीं । मागेन तें मज दान देईं रे ॥३॥

अमृतवेळा लावा जिव्हाळा । रामा म्हणे पहा आपली सोई रे ॥४॥