अथान्त्येष्टिप्रयोगः - निधनशान्तिः

तत्रादौ दक्षिणावस्त्रालंकारादिभिराचार्यं पूजयेत् आचम्य देशकालौ संकीर्त्य मम पितुः अमुकस्य वा और्ध्वदेहिककर्मणः सांगतासिद्ध्यर्थं आचार्यपूजां करिष्ये इति संकल्प्य यथाविभवं आचार्यं संपूज्य यथाशक्ति दक्षिणां दत्त्वा तत्पादौ शिरो निधाय आचार्यः - अश्वत्थामा बलिर्व्यासो हनूमांश्च विभीषणः । कृपः परशुरामश्च सप्तैते चिरजीविनः ॥ इत्याशीः श्लोकं पठित्वा यजमानशिरसि दूर्वांप्रक्षेपं कुर्यादित्याचारः ॥ ततः आचम्य देशकालौ संकीर्त्य मम सकुटुंबस्य सपरिवारस्य सकलारिष्टशांतिपूर्वकक्षेमायुः सुखसिद्ध्यर्थं शांतोदकाख्यं ( निधनशांत्याख्यं वा ) कर्म करिष्ये ॥ तदंगत्वेन आदौ गणपतिपूजनं च करिष्ये इति संकल्प्य गणपतिं संपूज्य स्वस्तिवाचनं कुर्यात् । तत्र ‘ मह्यं ’ इत्यादि वाक्येषु ‘ शांतोदकाख्यकर्मणः पुण्याहं भवंतो ब्रुवंतु ’ इत्याद्यूहः कार्यः । ततः देवतास्तोत्रमंत्रैश्च मंत्रितकलशोदकेन सुरास्त्वेत्यादिमंत्रैरभिषिच्य तेनोदकेन गृहं प्रोक्षयेत् ततस्तत्तद्धारणभक्षणाधिकारसिद्ध्यर्थं चंदनं पुष्पं फलं तांबूलं गुडं पंचदानानि दत्त्वा तिलकधारणादि कृत्वा यथाशक्ति भूयसीं दत्त्वा कर्मेश्वरार्पणं कृत्वा सुह्रद्युतो भुंजीत ॥ इति शांतोदकविधिः ॥