कसुन मारिला बाण भेदला जाण या जिव्हारी ॥
मी कमान मुळतानी वान हा कळला वेव्हारी ॥ध्रु०॥
पडत झडत आज आला कोणीकुन उतरला चेहरा ॥
चोरटी पाउले वोळखली बराचतिचोरा ॥
बारा द्वारा फिरून आला की येकीवर फेरा ॥
लटपटींत पगडीचा पेच घामेजला घे वारा ॥
चौकड्याचे मोती विष्कळति सईलावल्या तारा ॥
भीगबाळीचा लोलक ढळला तुझीया सुकुमारा ॥
नवीच होती का जुनीच होती तुमची कूवारी ॥१॥
काळ्या सावळ्या गोर्या भुरक्या लहान खुर्या ढुंगण्या ॥
झडा पडून घेरतील सख्या कोवळ्या बारिक चिमण्या ॥
एकमेकीला वर्म समजला लावतील फुणग्या ॥
आहे स्वरूपाची हाण बसावे तशा गाळीत थीणग्या ॥
भरपुर भरल्या भरून उरल्या दाण्याच्या कणग्या ॥
ह्या रांडा घरघाल्या जैशा शेतावर बणग्या ॥
लोणकडे शुद्ध नाही कडूपणाची मवारी ॥२॥
हिरवी पिवळी लाल काजळी कोरी ताजी घडी ॥
नग्न करून नेशिवता आनंदे घालितात फुगडी ॥
हर्षाने बोळविता देउन द्रव्याची गठडी ॥
मला बातमी कळली तुमची प्राण जीवाचा गडी ॥
दो घटकेचे सुख शेवटी मी पडले उघडी ॥
प्रीत घरोघर नाहि लुटून खातील सीरची पगडी ॥
लुटून फस्त करतील नेतील पलंगाच्या नवारी ॥३॥
मर्जी रक्षून बरीच बोलतीस घेतलीस झडती ॥
इष्काची समशेर असली पेशवे लढती ॥
पंचप्राण अर्पिले आमुचे केव्हा दोष हरती ॥
तुझ्या मनामधे सवाई दौलत जास्त असो वदती ॥
ईष्कामधि तू धुंदफूंद आरक्त नेत्र चढती ॥
मग मस्तक ठणकत समजल्यावर निचींत पडली ॥
कवळ सेंग चवळीची कोण सेविता गवारी ॥
सगनभाऊ म्हणे समजल तर घर राखा वेव्हारी ॥
कसुन मारला बाण भेदल जिव्हारी ॥४॥