संगीत संन्यस्तखड्‌ग

(१९-१-१९३१). संगीत : वझेबुवा

१
(चाल : न पयाम आता है)
समयी सखा न ये । मी जात फसुनि आता गे ।
बघत वाट थकले । मी दारि बसुनि आता गे ॥धृ०॥
मानि ना आता गोडी गुलाभी पुन्हा । सख्याशीं मांडिले
मी युद्ध रुसुनि आता गे ॥१॥ गाठ होताचि या ।
शत्रूकंठि पाश हा । आलिंगनाचा । फेकीन कसुनि आतां गे ॥२॥
इति जा सांग । आलास जा तसेची ।
प्रिया रडवीनची । मी हंसुनि हंसुनि आतां गे ॥३॥

२
(चाल : आंखोने तेरे गममे)
शत जन्म शोधितांना । शत आर्ति व्यर्थ झाल्या)
शत सूर्यमालिकांच्या । दीपावली विझाल्या ॥१॥
तेव्हां पडे प्रियासी । क्षण एक आज गाठी ।
सुख साधना युगांची । सिद्धीस अंति गाठी ।
हा हाय जो न जाई । मिठि घालु मी उठोनी ।
क्षण तो क्षणात गेला । सखि हातचा सुटोनी ॥२॥

३
(चाल : मैं मनको फसिया)
सुकतातचि जगि या । जरी कीं । फुलें गळत पाकळी पाकळी ।
उमलति ना त्याही । कलिका ज्या ॥धृ०॥
परंतु सुंदर कळ्या पाकळ्या । फुलती जगि या ।
विसर ना हे वैतागी । तुझिया ॥१॥

४
मर्मबंधातली ठेव ही प्रेममय
ठेविं जपोनि सुखाने दुखवीं जीव ॥धृ०॥
ह्रदयांबुजीं लीन लोभी अती हा
मकरंद ठेवा लुटण्यासी आला
बांधी जिवाला सुखाशा मनीं ॥१॥