रागकुरध बोलली म्हाळसाबाई, तुमची चोरी
मलुराया केली काई ।जी।
म्हाळसा बोले नेवास माझं माहेर, तमसेर पीता
राव पीता माझे सावकार जी ।
आपल्या उमतीचा सोयिरा न बरोबर, नऊ लख तांगड
आणुन केला गजर जी ।
मांडिले लग्न बसविले भवल्यावर, पाची ब्राह्मण
बोलाविले परमेश्वर जी
मला परतूनी आणिले जेजूरा ठाया, नऊ खंडात मालुची
फिरती धोई जी ।
॥मिळवणी॥रागकुरध बोलली म्हाळसाबाई ॥१॥
आदले जलमीची काय होती तुझी वादीण मजवर सवत
बाणुला आला घेऊन जी ।
दुःख सवतीचे महा दारुण, सगळी भाकर अर्धाल्या
केल्या दोन जी ।
तापल पाणी ह्याला चव येईना परतून, भोळ्या देवा
तूला कसा घ्यावा वाढून जी ।
सवत लोण्याची दृष्टी नसावी, हीचेकडे पाहाता शरीराची
होती लाही जी ।
॥मिळवणी॥राग कुरध बोलली ॥२॥
एक्या हाडाला दोन सुर्या कश्या करवत, कुठवर शिकवू
कांहीं उमज धरा मनात ।जी।
दोहीचा झगडा जाईल जनलोकांत, खाली बसाल बसाल
माती उकरीत जी ।
हेगडी बोले बोले रे देवा कांहीं, लिंब घोटावा बाणुच्या पायीं
जी ॥ मिळवणी ॥ रागकुरध बोलली ॥३॥
चारी समया जळती पलंगा शेजारी, तुमच्या स्वपनी
देखली बानु धनगरणी ।जी।
उठून बैसले देव मल्हारी, बाणुला आणुन ठेवली तळ
भोयेरी ।जी।
चैत्री पौर्णिमेचा हा गजर होतो भारी चोरुन भंडार लोटतो
बानुवरी ।जी।
मल्लवाघा चरणावर लोट मारी, पाहिले चरण गळ्यांत
लींग भंडार जी ।
राग कुरध बोलली ॥४॥