बाणुनि करुनिया ग थाट, शिरी ग दुधाचे भरुन माठ जी ।
जात होति बाजाराच्या वाट, पडली देवाची गांठ जी ।
पद धरिलास बळकट, बाणु म्हणे सोड माझी वाटं जी ।
धनगर आहेत आरबट, तुशी ते करतील खटपट । चाल ।
बाणु झिडकारी महाराज, बाणु झिडकारी मल्लारी ।
सोड पद्र जाऊं दे घरी जी ॥१॥
ऐकुन बाणुचे उत्तर, बोलले देव मल्हार
भारुन टाकूं भंडार, उचलून घेऊं वारुवर जी ।
तवा ती बाणु सुंदर, कापु लागली थरथर जी ।
सख्या सांगते येऊन घरीं,
सोड पद्र जाऊं दे घरी जी ॥२॥