मराठी मुख्य सूची|मराठी साहित्य|गाणी व कविता|श्री विष्णुदासांची कविता|भूपाळी आणि पदे| खचितचि मग तूं भूपाळी आणि पदे नमनपर पद शारदास्तवन जयजयकार वंदे मातरम् जगदंबे श्रीरेणुकेची प्रार्थना भूपाळी १ भूपाळी २ भूपाळी ३ भूपाळी ४ ओव्या दळणाच्या घनाक्षरी गोंधळ जगदंबे अंबे रेणुके माझे आई धांवे पावे धांव ग माझी लाज धांव दयाळे ये सावळे अंबाबाई तुळजाबाई जय भवानि जननी दर्शनासि योग्य कधीं भेटशिल श्रीमूळपीठनायके कृपा कर बोल भवानी भवानी जयजय तुम्हांला पावलि जगदंबा आम्ही चुकलों राहुन गेलि मनांत काय कारण हा गांव नाहीं ग भला कुत्रा आलं चहुंकडुनी अभाळ ग खचितचि मग तूं मी लेकरुं तूं माय कशी करशील भवपार शुभवदने रेल गाडींत बसून चाल रेणुके काय बाई समज बाई असं म्हणुं नको बाई धरीन पदरास माय रेणुके मुळपिठवासिनि काय म्हणावें तुला नाहीं वक्त रेणुके भला आई जगदंबा श्रीमंत अबोला आठवण असं नको करुं अंबाबाइ आई भवानी मजला मुळ धाडी आई, खरंच ग आदिश्रीजगदंबा गिरिजा प्रकट मूळपीठादि भवानी ही परम कृपेची माउली हो कटाव रेणुकेचा पद - खचितचि मग तूं श्रीमज्जगज्जननी, त्रिभुवनसुंदरी श्रीरेणुकामाऊलीचे अत्यंत लाडके पुत्र श्रीमत्परमहंस श्रीसद्गुरू पुरूषोत्तमानंद सरस्वति उर्फ श्रीविष्णुकवि महाराज यांच्या कवितांचा हा अनमोल ठेवा. Tags : kavyapoemvishnudasकविताकाव्यपदमराठीविष्णुदास खचितचि मग तूं Translation - भाषांतर ( चाल - झाली ज्याची उपवर )खचितचि मग तूं, माय कशाची ।नाहिं तुला जरि, माझि आशाची ॥धृ०॥वाढविलें दहीं, दुध पाजुनि ज्या । त्या मुखीं ओपिसी, धार विषाची ॥१॥बळें काळापुढें, ढकलुनि देसी । ओढुनि घेसी, मांडि उशाची ॥२॥भेट न देसी, जवळ न घेसी । वाटच दाविसी, दुरदेशाची ॥३॥कां षड्रिपुची, खोड न मोडिसी । गांठ न सोडिसी, भवपाशाची ॥४॥त्रिभुवननायके ! काय तुला जड । वाटली माझी, भीक पशाची ॥५॥विष्णुदास म्हणे, पतित मुखानें । म्हणवुन घेऊं, नको कर्कशाची ॥६॥ N/A References : N/A Last Updated : November 11, 2016 Comments | अभिप्राय Comments written here will be public after appropriate moderation. Like us on Facebook to send us a private message. TOP