मराठी मुख्य सूची|मराठी साहित्य|पोथी आणि पुराण|काशी खंड| अध्याय १ ला काशी खंड प्रस्तावना अध्याय १ ला अध्याय २ रा अध्याय ३ रा अध्याय ४ था अध्याय ५ वा अध्याय ६ वा अध्याय ७ वा अध्याय ८ वा अध्याय ९ वा अध्याय १० वा अध्याय ११ वा अध्याय १२ वा अध्याय १३ वा अध्याय १४ वा अध्याय १५ वा अध्याय १६ वा अध्याय १७ वा अध्याय १८ वा अध्याय १९ वा अध्याय २० वा अध्याय २१ वा अध्याय २२ वा अध्याय २३ वा अध्याय २४ वा अध्याय २५ वा अध्याय २६ वा अध्याय २७ वा अध्याय २८ वा अध्याय २९ वा अध्याय ३० वा अध्याय ३१ वा अध्याय ३२ वा अध्याय ३३ वा अध्याय ३४ वा अध्याय ३५ वा अध्याय ३६ वा अध्याय ३७ वा अध्याय ३८ वा अध्याय ३९ वा अध्याय ४० वा अध्याय ४१ वा अध्याय ४२ वा अध्याय ४३ वा अध्याय ४४ वा अध्याय ४५ वा अध्याय ४६ वा अध्याय ४७ वा अध्याय ४८ वा अध्याय ४९ वा अध्याय ५० वा अध्याय ५१ वा अध्याय ५२ वा अध्याय ५३ वा अध्याय ५४ वा अध्याय ५५ वा अध्याय ५६ वा अध्याय ५७ वा अध्याय ५८ वा अध्याय ५९ वा अध्याय ६० वा अध्याय ६१ वा अध्याय ६२ वा अध्याय ६३ वा अध्याय ६४ वा अध्याय ६५ वा अध्याय ६६ वा अध्याय ६७ वा अध्याय ६८ वा अध्याय ६९ वा अध्याय ७० वा अध्याय ७१ वा अध्याय ७२ वा अध्याय ७३ वा अध्याय ७४ वा अध्याय ७५ वा अध्याय ७६ वा अध्याय ७७ वा अध्याय ७८ वा अध्याय ७९ वा अध्याय ८० वा काशी खंड - अध्याय १ ला स्कन्द पुराणातील काशी खंडात सुलक्षणा नावाच्या कन्येचे वर्णन आहे. Tags : kashikhandapothipuranकाशीखंडपुराणपोथी अध्याय १ ला Translation - भाषांतर ॥ श्रीगणेशाय नमः ॥ ॥ श्लोक॥ भस्मोद्धूलितगात्रं तु सूर्यकोटिसमप्रभम् ॥ एवंरुपं महादेवमुमाराघ्यं त्रिलोचनम् ॥१॥विश्वरुपं महादेवं चंद्रार्धकृतशेखरम् ॥ नीलकंठं वृषारुढं शूलपार्णि महाबलम् ॥२॥भुजाभिर्दशभिर्युक्तं पंचवक्त्रं दिगंबरम् ॥ उमया सहितं देवं नमामि वृषभध्वजम् ॥३॥ॐ नमोजी गिरिजासुता ॥ तूं सर्व कार्यकारणकर्ता ॥ क्षरांक्षर पूर्ण भरिता ॥ तूंचि स्वामी मज ॥१॥जयजयाजी विनायका ॥ एकदंता लंबोष्ठका ॥ भाललोचना गजमस्तका ॥ गजेंद्रा तूं एक ॥२॥जो नरधड-मुंडवारण ॥ कटीं वासुकी वेष्टिला पूर्ण ॥ मस्तकीं मिरवे सिंदूरवर्ण ॥ अरुण रंग ज्यापरी ॥३॥त्रयोदश चौकांची अंगीं उटी ॥ काद्रवयेसुतांचीं भूषणें कंठीं ॥ रत्नमणि प्रकाशले मुकुटीं ॥ अर्धचंद्र मस्तकीं ॥४॥जयजयाजी गुणाब्धि ॥ चतुर्दशविद्यांचा क्षीराब्धि ॥ पूर्ण शीतकर व्योमंसांधि ॥ कृपाळू कविचकोरा ॥५॥स्वामी तुझ्यां अनुग्रहें पूर्ण ॥ कवींस प्रकाशे पूर्ण ज्ञान ॥ जैसें तरुमूळीं घालितां जीवन ॥ पोषी नवपल्लवांते ॥६॥जी तूं शब्द ना स्पर्श ॥ स्थूल ना सूक्ष्मांश ॥ जी तू गंध ना रसस्वरुपांश ॥ धुंडिराजा गजवदना ॥७॥तुज शरण जी शिवनंदना ॥ मज वैखरी व्हावी जी प्राज्ञा ॥ प्रसन्न न होतां काव्यरचना ॥ आरुष सर्वथा दिसेल ॥८॥जयजयाजी अव्यक्तअंकुरा ॥ जयजयाजी सिद्धिबुद्धिवरा ॥ जयजयाजी तूं निर्गुणाक्षरा ॥ स्वामी विनायका तूं ॥९॥आता असो जी वर्णिता गणपती ॥ मी हीन दीन मंदमती॥ जैशी मार्तंडासी पंचारती ॥ कीजे कवण तेजें ॥१०॥कीं तूं सर्व रत्नांचा सागर ॥ तुजसी केवीं कीजे शृंगार ॥ येणें शंकें बाधलों थोर ॥ तुझ वर्णितां गणाधीशा ॥११॥ऐशिया गणा तुज प्रणाम ॥ जी तुम्ही स्वयंप्रकाश अगम्य अनाम ॥ परी तुम्ही भक्तांसी होतां सुगम ॥ कवित्वरचनेस्तव ॥१२॥आतां नमूं देवी सरस्वती ॥ जी ब्रह्मात्मजा वीणा हातीं ॥ जी सर्व विद्या असे देती ॥ कविबाळकांसी ॥१३॥तूं ज्ञानमूळ सर्वां निरंतर ॥ तूं निर्गुण निराकार ॥ परी भक्तीस्तव साकार ॥ होसी तूं ब्रह्मात्मजे ॥१४॥तांबूल मिरवी अधरपुटीं ॥ क्षीरोदक शोभला कटितटीं ॥ उंचावळी दिसे पीन कुटीं ॥ हेमप्रभा कंचुकीची पैं ॥१५॥खोपा भरिला मालतीबकुळीं ॥ सप्त स्वर गायनमंजुळी ॥ कीं तो समुद्र नवरसजळीं ॥ देतसे लहरी कृपेची ॥१६॥कुंकुममळवट ॐकारभ्रुकुटीं ॥ रत्नप्रभा फांकतसे दशनदाटीं ॥ त्या गर्भी दिसे अधरपुटीं ॥ धरिले तेव्हां शुकें मुक्त ॥१७॥ऐसी तूं परम योगिनी ॥ तूं विद्यारत्नांची पूर्ण खाणी ॥ तरी तूं कविकाजीं हंसवाहिनी ॥ धांवणे करीं लवलाहें ॥१८॥तूं सर्व विद्यांचा अंकुरु ॥ शंकलों मी स्तुति केवीं करुं ॥ मुक्तहिर्यांपुढें मृन्मयं खापरुं ॥ विशोभित जयापरी ॥१९॥ऐसी नमिली ते सरस्वती ॥ माझी हीन वैखरी नव्हे स्तुती ॥ जैसें गंगोदक गंगेप्रती ॥ तेणोंचि अर्घ्य देइजे ॥२०॥आतां नमूं तो परम सद्गुरु ॥ जयासी न तुळती चिंतामणी कल्पतरु ॥ जो या भवममुद्राचें तारुं ॥ परात्पर अनादि जो ॥२१॥ऐसा नमिला कैवल्यंदानी ॥ जो शब्दांजनें लेववी श्रवणीं ॥ तेणें दृश्य होतसे खाणी ॥ विद्यारत्नांची ॥२२॥जैसा देखंणा अंधांतें चाळी ॥ कीं सूत्रधारी खेळवी काष्टबाहुली ॥ तैसी बोलवी नव्हाळी ॥ नवरसांची पैं ॥२३॥ऐसा तो नमिला पूर्ण गुरु ॥ तेणें मज दिधला अभयकरु ॥ म्हणे आतां कथीं रे पुढारु ॥ पुराणप्रसिद्ध पैं ॥२४॥आतां नमूं तो वसिष्ठ वेदमूर्ति ॥ जयाची परम पतिव्रता अरुंधती ॥ त्रिभुवनी जयाची पुत्रसंतती ॥ पराशरादिक ॥२५॥तयापासूनि कृष्ण्द्वैपायन ॥ जेणें कथिलीं अष्टादश पुराणें ॥ तो नमिला व्यास वैशंपायन ॥ आणि वाल्मीक महामुनी ॥२६॥आतां नमूं श्रोतेजन ॥ मूढ अथवा महाविचक्षण ॥ परिपूर्ण शास्त्रश्रवण ॥ देती जे अहर्निशीं ॥२७॥जो कां व्यास सत्यवतीसुत ॥ अष्टादश पुराणें कथीत ॥ त्यानें संतोषविला भवानीकांत ॥ होऊनि वक्ता सर्वांपरी ॥२८॥चार वेदांचे केलें मथन ॥ कथिलीं अष्टादश पुराणें ॥ तरी तीं आतां कवण कवण ॥ व्यासवाक्य कथिते जाहले ॥२९॥प्रथम भवानीनें प्रश्न केलें ॥ मग शंकरें तियेसी निरुपिलें ॥ तें वेदशास्त्रे मथूनि काढिलें ॥ सत्यवतीसुतें ॥३०॥प्रथम शिवपुराण कथिलें ॥ तें चोवीस सहस्त्र संख्येसी आलें ॥ व्यासाच्या निजमुखें व्यक्त झालें ॥ त्रैलोक्यमंडळामाजी ॥३१॥दुसरें तें विष्णुपुराण ॥ तें तेवीस सहस्त्र संख्या जाण ॥ तें महाशक्तीप्रती पंचानन ॥ निवेदित सविस्तर ॥३२॥आतां तृतीय ब्रह्मपुराणाची संख्या ॥ दश सहस्त्र असे देखा ॥ तेथें गिरिजेची आशंका ॥ म्हणोनि शिवें कथियेलें ॥३३॥मग चौथें पुराण भविष्योत्तर ॥ त्याची संख्या केली जे साचार ॥ चौदा सहस्त्र सविस्तर ॥ आणिक वरी पांचशतें ॥३४॥मग पांचवें तें लिंगपुराण ॥ जें बहुप्रीतीं प्रश्न केला गिरिजेन ॥ तें एकादश सहस्त्र संख्या संपूर्ण ॥ गणित असे सर्व ॥३५॥आतां ब्रह्मांडपुराण जें सहावें ॥ त्याची संख्या जाहलीसे स्वभावें ॥ तें द्वादश सहस्त्र महादेवें ॥ कथिलें जाण गिरिजेसी ॥३६॥आतां सार सर्व पुराणांसी ॥ तया स्कंदपुराणाची संख्या ऐसी ॥ तें एकशत सहस्त्र एक्यायशीं ॥ कथिलें शिवें साक्षेपें ॥३७॥आतां आठवें पद्मपुराण ॥ त्याची संख्या सहस्त्र छप्पन्न ॥ तें भवानीप्रती पंचानन ॥ निरुपीतसे आदरेंसी ॥३८॥नव सहस्त्र पांच शतें ॥ तें मार्कंडेयपुराण निगुतें ॥ शिवें शक्तीस निरुपिलें निश्चितें ॥ तें नवम पुराण जाणीजे ॥३९॥यानंतर पुराण जें दहावें ॥ त्या नाम मत्स्य ऐसें जाणावें ॥ तें गिरिजेप्रती सदाशिवें ॥ चतुर्दश सहस्त्र कथियेलें ॥४०॥आतां एकादशावें कूर्म पुराण ॥ तें चोवीस सहस्त्र संख्या जाण ॥ दाक्षायणीप्रती भाललोचन ॥ कथिता जाहला साक्षेपें ॥४१॥आतां द्वादशावें वाराहपुराण ॥ तें चोवीस सहस्त्र संख्या पूर्ण ॥ तें हैमवतीप्रती पंचानन ॥ निरुपिता जाहला पूर्वीच ॥४२॥आतां त्रयोदशाची व्याख्या ॥ भवानीप्रती सांगे संख्या ॥ त्या अग्निपुराणाची लेखा ॥ पंधरा सहस्त्र चार शतें ॥४३॥चतुर्दशावें ब्रह्मवैवर्तक ॥ तें अष्टादश सहस्त्र सम्यक ॥ तें दाक्षायणीप्रती त्र्यंबक ॥ विज्ञापीत पूर्वीच ॥४४॥पंचदशावें नारदपुराण ॥ पंचवीस सहस्त्र संख्या पूर्ण ॥ मग षोडशावें तें वामन ॥ दश सहस्त्र संख्या नेमस्त ॥४५॥आतां नवदश सहस्त्र जाणावें ॥ तें गरुडपुराण असे सतरावेंम ॥ अष्टादश सहस्त्र अठरावें ॥ श्रीमद्भागवत तें ॥४६॥ऐसी अठरा पुराणांची संख्या ॥ चार लक्ष सात सहस्त्र परीक्षा ॥ आणि पांच शत हे शिवमुखा- ॥ पासाव जाहली ॥४७॥परी या सर्वांचें सार ॥ अनुवादले उमा हर ॥ ते व्यासवाणी परिकर ॥ सांगों महाराष्ट्रभाषा ॥४८॥नाना सुमनांचा आमोद आणून ॥ मधुमक्षिकीं रचिलें जीवन ॥ तैप्तें स्कंडपुराणींचे वेंचून ॥ काढिलें काशीखंड हें ॥४९॥श्रोते ऐका एकाग्र श्रवणीं ॥ काशीखंडकथा त्रिभुवनीं ॥ हें बोलिले स्कंदपुराणीं ॥ महाअनुपम श्रेष्ठ जें ॥५०॥आर्ष माझें जी वक्त्र ॥ परी काशीखंडंकथा पवित्र ॥ दाक्षायणी आणि त्रिनेत्र ॥ अनुवादले थोर संतोषें ॥५१॥पहाहो सुवर्ण पवित्र शरीरीं ॥ त्यासी पिटिती लोष्टलोहावरी ॥ इतुकियानें अलंकारी ॥ विशोभित काय जाहलें ॥५२॥नानावर्ण धेनु भलती असे ॥ परी पयोमृतांत फेर नसे ॥ तरी तें आरोग्य पयपीयूषें ॥ प्रिय असे महाजनां ॥५४॥ऐसी माझी आर्ष वैखरी ॥ लाख घालिजे कनकउदरीं ॥ रत्नमणि जडिजे तयेवरी ॥ तैंच शोभा पावती ते ॥५५॥असो आतां हें दृष्टांतवर्णन ॥ आरसा केवीं पाहिजे कंकण ॥ तरी प्रत्यक्षासी प्रमाण ॥ करणें केवीं असे पैं ॥५६॥श्रोतीं व्हावें सावधान ॥ कथेसी लाविजे श्रवण ॥ तेणें होतसे गा दहन ॥ मनोमळांचें पैं ॥५७॥जें चतुर्वेदांसी अगोचर ॥ क्षीरार्णवाहूनि गंभीर ॥ सुवर्णाचळाहूनि निर्धार ॥ अगम्य अमृत जीवांसी ॥५८॥तरी ते स्कंडपुराणीं ॥ काशीखंडकथा त्रिभुवनीं ॥ कीं जैसा प्रकटलिया वन्ही ॥ निर्दाळी तैसें पापांतें ॥५९॥श्रोती व्यर्थ न म्हणिजेति शब्द ॥ हा उमाशंकरांचा पूर्ण संवाद ॥ श्रवणें पठणें होय आनंद ॥ श्रोतयागृहीं सर्वदा ॥६०॥तंव प्रश्न करी शैलबाळी ॥ तियेसी कथीतसे चंद्रमौळी ॥ ऐक म्यां निर्मिल पृथ्वीतळीं ॥ काशीखंड दहावें ॥६१॥तरी सप्तद्वीपवतीमाझारीं ॥ त्या सुवर्णाचळाचे दक्षिणापारीं ॥ उत्तम असे प्राणेश्वरी ॥ जंबुदीप सर्वांमाजी श्रेष्ठ ॥६२॥तयामध्यें असती दोन गिरी ॥ तव पिता आणि विंध्याद्रि ॥ त्या दोहोंमध्यें असे सुंदरी ॥ आनंदवन सुसेव्य ॥६३॥ऐसें तें व्यासाचें प्रिय वचन ॥ पंचक्रोशी केलें प्रमाण ॥ तरी ही व्यापूनियां त्रिभुवन ॥ अलिप्त असे वाराणसी ॥६४॥क्षितीमाजीं अर्ध काशी ॥ आणि अर्ध असे आकाशीं ॥ हे आपुली इच्छा राहावयासी ॥ निर्माण केली शंकरें ॥६५॥तरी त्या विश्वनाथाची इच्छा पूर्ण ॥ वाराणसी जाहली निर्माण ॥ तेथें नारदाचें जाहलें येणें ॥ कोणे एके काळांतरीं ॥६६॥तेणें मणिकर्णिकेंत केलें स्नान ॥ विश्वनाथासी केलें अभिनंदन ॥ मग करिता जाहला गमन ॥ ॐकारेश्वरासी ॥६७॥शिवदास प्रार्थी श्रोतां ॥ कथेसी सादर असावें आतां ॥ स्थिर करुनियां चित्ता ॥ परिसा आतां अहर्निशीं ॥६८॥इति श्रीस्कंदपुराणे काशीखंडे मंगलाचरणवर्णनं नाम प्रथमाध्यायः ॥१॥॥ इति प्रथमाध्यायः समाप्तः ॥ N/A References : N/A Last Updated : September 26, 2011 Comments | अभिप्राय Comments written here will be public after appropriate moderation. Like us on Facebook to send us a private message. TOP