(भुजंगप्रयात)
असे आर्य भूमी जगीं या पुनीत ।
महाराष्ट्र आहे तियेचाच प्रांत ॥
तयाचा असे हा पुणें एक भाग ।
तयाचा असे पौड नामैक भाग ॥१॥
(शार्दूलविक्रीडित)
आंबेगांव असे समीप लघुसें खेडें तिथें मी असें ।
जावी वेळ कशी मला पडतसे कोडें विवेकें असें ॥
हें कोडें उकली प्रभू गणपती देऊन स्फूर्ती अशी ।
सेवा ही करवी कवित्व करुनी वेळेस योजी अशी ॥२॥
(ओवी)
येथें आरंभीं काव्यास । शके सत्तावन दिवस ।
चैत्रशुद्ध प्रतिपदेस । गुरुवार योजिला साक्षेपें ॥३॥
परम पवित्र पवनातीरास । संपूर्ण झालें चिंचवड क्षेत्रास ।
मार्गशीर्ष शुद्ध पौर्णिमेस । अठराशें अठ्ठावन भानुवारीं ॥४॥
सकल देवांमाजी गणपती । कार्यारंभीं त्यास पूजिती ।
निर्विघ्नपणें कार्यपूर्ती । करी म्हणूनी आद्यपूजा ॥५॥
यासाठीं करावें गणेशपूजन । दूर्वा शमी ताम्रसुमन ।
अनन्य भक्तीनें समर्पून । नित्य पूजन करावें ॥६॥
भक्त-प्रिय गजानन । भक्त-संकट निरसून ।
भक्‍तालागीं प्रसन्न होऊन । रक्षी सर्वदा ॥७॥
(गीति)
पहिला प्रणाम कविचा, गणपति आणी सरस्वती माता ।
दुसरा प्रणाम सूता, तिसरा निर्मी जगास त्या ताता ॥८॥
चवथा प्रणाम सविता, प्रणाम पंचम सुवेद निर्माता ।
षष्ठ प्रणाम दत्ता, सप्तम योजी पिता तशी माता ॥९॥
अठवा प्रणाम करितों, विद्या देई म्हणून त्या ताता ।
नववा प्रणाम संतां, दश योजी पंडितांस कवि आतां ॥१०॥
झालें पुराण कवुनी, गणेशचरणीं करीत अर्पण हें ।
सेवावें सुज्ञांनीं, हंसा-सम हें पठोन याचन हें ॥११॥
गणपति-प्रसाद समजुनी, प्रातःस्मरणीं म्हणून हें गावें ।
प्रार्थी कवी जनांना, कथिलें आहे तुम्हांस सद्भावें ॥१२॥
इच्छित सुपूर्ण सेवा, घडली प्रभुच्या कृपेंच समजावी ।
घेई गणेश करुनी, चरणीं याचि सुभक्‍ति मज द्यावी ॥१३॥
कवनें सुमनें आणुनि,करवी माला गणेश आवडिनें ।
अर्पी मम कंठीं ही, बुद्धी सांगे तदार्थ चिन्हांनीं ॥१४॥
झाले पुरे मनोरथ, करवी देवा सुभक्‍तिनें काम ।
याची तव चरणीं कीं, सदैव नांदो मुखीं तुझें नाम ॥१५॥
झालें कार्य पुरें हें, तृप्ती नाहीं अजून हें सत्य ।
सुचवावें कार्य दुजें, तृप्ती व्हावी असेंच सत्कृत्य ॥१६॥
देव गजाननचरणीं, अर्पी कवुनी पुराण हें तुमचें ।
मोरेश्वरसुत सेवक, नमितो बालक पदांस कीं तुमचे ॥१७॥
॥श्रीगजाननार्पणमस्तु॥