संध्यातारक - दिनरजनीच्या हृदयाबरलें प्...

दिनरजनीच्या हृदयाबरलें
प्रेमसंगमीं उदभवलेलें
मुग्ध तान्हुलें फूलच पहिलें !
कोमल किरणीं नम फुलबोनी खेळ खेळतें त्यांत. १

परमवत्सला जननी रजनी
संध्येचा पट दूर करोनी
रम्य गुलाबी फुलांवरोनी
चुंबुनि घे उचलोनी, बाळाला घे स्वकरांत. २

‘आज दिसे पण मलूल बाई
छबूकल्याची मृदु मुद्रा ही ?
काय तरी सुकुमारा होई ?
खेळुनि दमलें गडे चिमुकलें झोंपलेंच निमिषांत.’ ३

स्वर्वायूच्या दिव्यांदोलीं
लहानशी मुदु शय्या केली
रजनी ओंव्या गाउं लागली -
तूं लडिवाळा ! निज निज बाळा आतां पाळणियांत, ४

‘विश्वाचें विश्रांतिस्थान
तें माझ्या गुणिलाचें गान
अशी गडे अक्षय गाईन
तूं वेल्हाळा निजनिज बाळा या मम गीतरवांत. ५

स्वर्गाला आंदोलन देत
मंदपणें विचरे स्वर्वात
शांत शांत अवघ्या गगनांत;
दिव्य अप्सरा सुगुणागारा प्रीतिगीति गातात. ६

त्या प्रीतीच्या मधुलहरींनीं
गुंगी चढुनी या तब नयनीं
लागो डोळा तुझा म्हणोनी
मीही गातें अस्फुट गीतें हृदयाच्या हृदयांत, ७

झोंप कशी पण ती अजुनीही
आज गडे तुज लागत नाहीं
सांग करूं तरि आतां काई
बघ ना बा रे विश्वच सारें निजलें प्रभुहृदयांत. ८

कीं दोलीं तुज नीज न येई,
घेतें तर उचलुनि मी बाई
झांकियलीं ग मधुनेत्रें हीं.
पदराखालें झोंपीं गेलें बाळ कसें इतुक्यांत ? ९

[चित्रमयजगतांत अगोदर प्रसिद्ध झालेली]