सप्ताह अनुष्ठान - अज्ञानाने ईश्वरावर दोषारोप

आमुचे कल्याण नित्य तूं साधिसी । सदा तूं वससी ह्रदयामाजी ॥१॥
प्रसन्न वरद सन्मुख अससी । कृपेने पाहसी सर्वालागी ॥२॥
आमुचे जडभारी घेतोसी तूं शिरी । आम्हांसी संसारी रक्षितोसी ॥३॥
निष्ठुर म्हणतो तुज कृपाघना । दूषणाते नाना देतो तूज ॥४॥
आरोप करितो किती तुजवरी । अगणित श्रीहरी अज्ञानाने ॥५॥
विनायक म्हणे आम्हां निर्लज्जांसी । क्षमाच करिसी दयाघना ॥६॥
==
जन्मोजन्मीचा तूं आमुचा सांगाती । आमुचे तुजप्रती सर्व ठावे ॥१॥
जन्मकर्म आमुचे पापपुण्य तैसे । तुज ठावे असे सर्व कांही ॥२॥
वर्तमान भूत भविष्य जे काही । सकल ते पाही ठावे असे ॥३।
सर्वज्ञ तूं देव पुढील जाणसी । तैसा घडविसी योग जाण ॥४॥
आम्हीच अज्ञानी काही न कळत । मुळी न वळत कांही देवा ॥५॥
पुन्हां पुन्हां पुन्हां करितो आक्रोश । प्रभु जगदीश तुजवरी ॥६॥
क्षणोक्षणी देवा तुजला गांजितो । तुजला करितो कटूत्तरे ॥७॥
चरणी शरण शरण चरणां । तरी नारायणा कृपा करी ॥८॥
विनायक म्हणे तुजसी वर्णितो । तुजसी दूषितो अज्ञानाने ॥९॥