श्रीमहालक्ष्मीची पदे भाग ४

आसीद्‌ विद्याधर: पूर्वं नाम्ना जीमूतवाहन: ।
परार्थं जीवितं येन गरुडाय निवेदितम्‌ ॥२॥
शिलाहाराख्यवंशोऽयं तगरेश्वरभूभृताम्‌ ।
तद्‌वंशे जतिगो नाम जातो भूभृच्छिखामणि: ॥३॥

कृतायुगीं ही शांतीपुरीं । त्रेतायुगीं सत्यपुरी ।
द्वापार कनकपुरी । सिद्धाश्रम कलियुगीं ॥

सत्यपुरी ऐसें म्हणती तेरेशी ।
हरिभक्तराशी कुंभार गोरा ॥

त्या त्रिविक्रम नामाची मूर्ती । कोठेही नसे त्रिजगतीं ।
तो मी प्रगटलो सत्यपुरीप्रती । अमूर्त मूर्ती त्रिविक्रम ॥

ऐसी मूर्ती द्वारावतीसी नसे । ना, अन्यत्र स्थळींही नसे ।
ते सत्यपुरीत अनायासें । निजभक्ता - उद्देशें प्रगटली ॥

महालक्ष्मीचें घेतां दर्शन । सर्व पातकांचें होय निरसन ।
कोलाहापुरीचें जें अधिष्ठान । तत्समान महिमा दोहींचा ॥.
स्तवनें तोषिली जगन्माता । वरप्रदान वोपी तत्त्वता ।
जें जें वांछी, तत्त्वता । तें अभीष्ट फल विपश्चिता देतसे ॥

मध्यदेशे महाक्षेत्रं नाम्ना श्रीकरहाटकम्‌ ।
यत्र श्रीकृष्णवेण्याया: ककुद्‌मत्यास्तिसंगम: ॥

तादृश: संगमो नास्ति पक्षिन्‌ भूमंडले क्वचित्‌ ।
यत्रोत्तरा महालक्ष्मी ब्रह्मविद्‌भि: सुसेविता ॥

अयस्कांतस्य संसर्गात्‌ लोहं भवति कांचनम्‌ ।
प्रीतिसंगजलस्पर्शात्‌ तद्वत्‌ पापानि पुण्यताम्‌ ॥
कृष्णाककुद्‌मतीसंगे पुण्यातिशयकारके ।
स्नात्वात्र कमलां दृष्टवा नर: प्रयतमानस: ॥
अश्वमेधस्य यज्ञस्य फलमाप्नोति वै सुकृत्‌ ।
यत्र स्थिता जना: सर्वे पुनर्भवविवर्जित: ॥

वर्तते पीठमध्यस्था देवी सर्वार्थदा नृणाम्‌ ।
साध्वष्टगुणसम्राज्ञी सायुधा स्वगणैर्वृता ॥
सिद्धचारणगंधर्वैर्मुनिभिवेंदवादिभि: ।
प्रत्यहं सेव्यते देवी भुक्तिमुक्तिफलप्रदा ॥
गरुड: प्राप नगरं लक्ष्मीदक्षिणहस्तजम्‌ ।
साम्राज्यहेमवलयं रत्नसानुविराजितम्‌ ।
रथ्या चत्वर रम्येतद्‌ हेमसौधविराजितम्‌ ॥
अग्निहोत्रार्चनासक्तैदेंवपूजापरायणै: ।
वेदाध्ययनसक्तैश्व प्राप्ततिथिविपूजकै: ॥