स्त्रीगीतांतील श्रीमहालक्ष्मी भाग २

नवस करू किती ग । माझ्या अंबाबाईला ।
नवस पुरविता खणानारळांची । ओटी भरू तिला ॥

पंचमीच्या सणाला । उडाली सर्वांची घाई ।
टेंबलाईच्या भेटीला । निघाली अंबाबाई ॥

अंबाबाईचे कवतिक । करू किती ग आणखी ।
कार्तिकी पौर्णिमेला । निघे थाटात पालखी ॥
कळस देवीचा पाजळला । असंख्य दिव्यांनी ।
पालखी चालली डौलत । पायघडयांवरूनी ॥
भालदार चोपदार । मागे पुढे असती ।
पाळखीमध्ये । असे देवीची मूरती ॥

स्वप्नामध्ये येई । माझी अंबाबाई माऊली ।
तिच्या भेटीसाठी । नगरी व्याकूळ जहाली ॥

कोल्हापूर करवीर क्षेत्रीं । गेले मी अवचित बाई ॥
पाहिली चतुर्भुज मूर्ती । साक्षातचि अंबाबाई ॥
वक्रतुंड गणनाथ हे । अंबेच्या सन्मुख बाई ॥
पाहुनिया अंबाबाई । मन माझे तल्लिन झाले ॥
ठाईं ठाईं पुराणे वाचती । किति कथा-कीर्तने श्रवती ॥
दर्शनासि बहुजन आले । मन माझे तल्लिन झाले ॥

देवळाची अघटित रचना । अवलोकन केले नयनां ॥
खांबांची गणती नाही ॥
नेसुनी पितांबर पिवळा । भरजरिची घालुनि चोळी ।
नाकीचा निर्मळ मोती । मळवट सदोदित भाळीं ॥
पाहुनिया अंबाबाई । मन माझे तल्लिन झाले ॥
महाळुंग उजवे हातीं । शिवलिंग मस्तकावरती ।
सूर्यकिरण मुखावरि आले ॥
पाहुनिया अंबाबाई । मन माजे तल्लिन झाले ।