जिवंत जोडपी

- त्या... ह्या...ची बायको नेहमी दुःखात - आतल्या आत जळत असावीसे वाटते नाही ?
- असे दिसते खरेच.
- का बरे ?
- असे व्हायचेच. कारण... ती काही तुमच्या आमच्या बायकांसारखी नाही आहे.
- ते कसे काय बुवा ?
- अरे आपल्या बायका फार झाले तर, पैसा अडका, दागदागिने, पोरेबाळे यांकरिता झुरतील...
- आणि ही काय मोठी...
- नाही, तिचे तसे नाही. ती जरा वरच्याच कोटीतली बायको आहे. तिची जगाची कल्पना आणि... साधारण बायकांची जगाची कल्पना, यात पुष्कळच फरक आहे !
- तो कसा ?
- असा आहे, जन्माला येणे, म्हणजे... जगात काही तरी... विशेष करणे, किंवा मिळविणे, अशा समजुतीची बायको आहे ती.
- म्हणजे थोडीफार ध्येयाच्या पाठीमागे धावणारी आहे, असेच म्हणेनास रे.
- हो असेच. अन् ते तर तिचे काही जमत नाही. तेव्हा... तडफडते आहे झाले !
- म्हणजे एकंदरीत चांगल्या, किंवा एका दृष्टीने जिवंत बायका करणे, बरेच धोक्याचे... जबाबदारीचे आहे म्हणायचे !
- हो तर ! पण तेच जमल्यास कितीतरी सुखाचेही आहे !
- असे क्कचितच् म्हणा !
- हे काय बोलणे. कारण बहुतेक ठिकाणी नवरे जिवंत, तर बायका मेलेल्या... तसेच उलट. म्हणे कोणी ना कोणी तरा कोणाबद्दल रडतच असते !
- हं.
- दोघेही जिवंत अशी फारच थोडी...
- एः काहीतरी... !
- काही तरी नाही. खरोखरच आहे.
- मग असे जर आहे. तर एकदा... विचारीनास आपल्या बायकोला...
- काय !
- की, तुझी जगाची, आणि जन्माची कल्पना काय आहे ? ’
- नको बोवा !
- का आता का ? ‘ मेलेली ’ आहे ना ती ?
- तरीसुद्धा नको ! कारण... तिला असे विचारणे म्हणजेच थोडीफार तिला जिवंत करणे... !
- वा ! मग तर चांगले !
- छे छे ! भलतेच काहीतरी ! जोपर्यंत तिला जागृती आली नाही, किंवा... तिला आली आहे, असे जोपर्यंत मला कळले नाही, तोपर्यतच ठीक आहे !
- का असे का ?
- कारण दोघेही जिवंत असावी, अशी परिस्थितीच नाही आता !
- हं.
- अरे कोणी यातना सोसाव्यात ! आज एक पट तर उद्या... कळल्यावर दसपट ! नको बाबा ! आपला नाही धीर होत
- मग मरेपर्यंत तुम्ही असेच... एकमेकांना न समजलेले राहणार ?
- अरे भाई आम्हीच काय, जगात अशी कितीतरी, लाखो जोडपी सापडतील की, मरेपर्यंत ज्यांचा एकमेकांना पत्तासुद्ध नसतो !
- अरेरे !!