प्रकाशित कविता - मूक झुरणी

[गज्जल नूपुर वृत्त]

दूर तुझ्यावीग मूक जीव झुरे ऐकला,
राहुं तया दे क्षणैक वक्षिं तुझ्या टेकला.

स्पर्शुनिया तूज धन्य मञ्जुळ नादामधे
नूपुर पायीं सशब्द आणि कटी मेखला.

देवि. तुझा दे प्रसाद गीत तुझें गावया.
का करिशी गे कठोर वृत्ति तुझी प्रेमला ?

त्या नयनांतूनि फेक आद्यरसाची द्युती,
जोडुनि का शुष्क्त शब्द अच्छवसुनी ये कला ?

थिल्लर हा व्यर्थ शब्द, मूकपणें हार तो
गाढ अरीं स्पन्दमान, वास हवा तेथला.

२१ डिसेम्बर १९३५