मधुरा बुटाले - परवा सकाळच्या घाई - गडबडी...

परवा सकाळच्या घाई - गडबडीत
दुधाचं गरम पातेलं कडांना धरून
गॅसवरून खाली उतरवलं
तर शेजारीच उभी
असलेली छोटुली मुलगी एकदम ओरडली :
‘ आई, तुझा हात भाजला ना ! ’
आणि लगेच मलम आणण्यासाठी धावली
मला आठवलं...
मीही असाच प्रश्न केला होता माझ्या आईला :
‘ तू दुधाचं
गरम पातेलं कसं उतरवतेस हातानं ?
तुझा हात भाजत नाही का ? ’

आई म्हणाली होती : ‘ संसार कधी चटक्यांशिवाय असतो का ?
त्या चटक्यांपुढं हा चटका काहीच नाही !
पण तुझ्या वाट्याला नको यायला हा चटका ’
आणि आईनं मला जवळ ओढलं होतं.

आज तोच प्रश्न
माझ्या मुलीचाही होता
आणि तीच मन:स्थिती, भावना माझी होती
आणि माझंही उत्तर तेच !
माझ्या तोंडून सहज निघून गेलं : ‘ संसार कधी
चटक्यांशिवाय असतो का ? ’
आणि मीही माझ्या छोटुकीला जवळ ओढून घेतलं !