गोविंदकृत पदें २०८ ते २११

पद २०८ वे.

कीर्तनी येई रे ! अतिसदया । श्रीगुरु नरहरिराया !॥ध्रुवपद.॥
कृपाद्दष्टिनें पाहीं मला । सच्चिद्रूपा अमला ।
कमला सेवितसे पदकमला । ठेवुनियां हत्कमला ।
कमलोद्भवजनक ये हृदया ॥श्रीगुरु०॥१॥
दुस्तर भवसिंधूच्या जीवनी । बुडतों येईं निदानीं ।
करुणा कर पाणी, मज धरुनी । नेई परात्परसदनीं ।
निशिदिनीं आठवितों तव पाया ॥श्रीगुरु०॥२॥
बाळक मी तूझा मंदमती । दे चित्सुखविश्रांती ।
निगमागम गाती गुणकीती । म्हणउनि मति दे स्फूर्ति ।
दीन गोविंद तुझ्या घरी पाया ॥श्रीगुरु०॥३॥

पद २०९ वें.

मिरचे व्यंकटभूप मनोरथी. ॥ध्रुवपद.॥
सच्चिसुखाआनंदपरात्पर अनुपम तें स्वरूप ।
तो भक्तास्तव शेषगिरिवरी दाखवितो गुणरुप ॥मिरवे०॥१॥
ज्याचें पद क्षीरसागरदुहिता सेवितसे सुखरूप ।
ते कमलास्थिति विसरुनि जाली पाहे दिव्यस्वरूप ॥मिरवे०॥२॥
प्रर्‍हादास्तव प्रगटुनि स्तंभीं केला दितिज कुरुप ।
तो देशिक गोविंद दीनाचा दावी विश्वरूप ।मिरवे०॥३॥

पद २१० वें.

राधाप्रियमानसहंसा गुणसमुद्रा ।
गोपीजनचित्तचकोरविकसितचंद्र ! ॥ध्रुवपद.॥
मी हीनदीन पदी लीन शीण करीं परता ।
कनवालुपणें दे क्षेम हरी ! ए आर्ता ।
मी दास तुझा तूं सांग सख्या सुखवार्ता ।
हे भवशमना विश्वोद्भवपालनकर्ता ।
जगदाकार जगदीशा प्रतापरुद्रा ॥गोपी०॥१॥
पतितोद्धारा पद्माक्षीरमणा येईं ।
हे मनोवृत्ति अर्पण केल तव पायीं ।
किति अंत पाहशिल माझा कृष्णाबाई ।
भवसरित्पुरीं बुडतों काढीं त्वरें लवलाहीं ।
शिरीं अभयवरद कर ठेवीं, स्थापी मुद्रा ॥गोपी०॥२॥
श्रीमत्सद्नुरुमहाराज नरोत्तम राया ।
दुस्तर भ्रमरूपीं सर्व निवारीं माया ।
क्षण लव पल न गमे तुजवांचुनि यदुराया ! ।
गोवंदमनोरथ पूर्ण करावा सदया ।
मज बसवी तूं साम्राज्यपटाच्या भद्रा ॥गोपी०॥३॥

पद २११ वें.

दीनरक्षका ! पाव तूं तरी ।
हे रमाधवा ! नवाज काज हें असाध्य आज धांव लौकरी ॥ध्रुवपद.॥
लागलें मना विषयसुखपिसें ।
स्त्रीकलत्रपुत्रभ्रातृमित्र हे विचित्र आप्त प्रिय मला दिसे ।
दुष्कृते तई फावले तसे ।
कर्म तें अकर्म थोर फार घोर रूप म्यां केले भलतिसें ।
बुडतों अशा भवसरिपुरीं ॥ हे रमाधवा० ॥१॥
तव वियोग हा सोसेना मला ।
कां व्रजांत गोपीनिवास फाग खेळतोसि सांग कोमला ।
कां उपेक्षिसी  दयाघना ! मनास आणि हे त्यजुं नको मला ।
प्रगट होइं  तूं ह्रदयमंदिरीं ॥ हे रगाधवा०॥२॥
सुंदरानना प्रभु इंदिरावरा ! ।
मंदारोद्धरा ! त्वरा करा हरा अघासि स्वामिभक्तिप्रियकरा ! ।
दीन मी तुम्हां विनविं श्रीधरा ! ।
त्यागितां जलास मीन शीण पावतो तसा मि गूणगंभिरा ।
द्वय पदांबुजी ठेविं रे हरी !  ॥ हे रमाधवा०॥३॥
क्षणक्षणां असे जीव घाबरा ।
रुक्मिणीनिवासका ! निका विचार मांडिलासि भुवनसुंदरा ! ।
गुरु नरोत्तमा ! अभयसुखकरा ! ।
आस पुरविं दास गोविंदास पदविलास देउनि पाश दूर करा ।
श्रीनिकेतना पोठिसी घरी ॥ हे रमाधवा०॥४॥