बालक्रीडा - अभंग १८१ ते १८३

१८१.
देवकी रोहिणी बळीराम वसुदेव । सुख्यासुखी सर्व आहेत की ॥१॥
पाहोनी तुज झालें समाधान । सुखी आहे कृष्ण मथुरेंत ॥२॥
आमुची एक कुंती आहे हस्तनापुरीं । स्मरे तो अं-तरी किंवा नाही ॥३॥
बहुता दिवसां तुज धाडिलें आक्रूरा । ह्मणोनि अंतरा सुख वाटे ॥४॥
माझिया बाळासी फार देती दु:ख । नाही मज सुख क्षणभरी ॥५॥
राजा पंडु आम्हां टाकूनियां गेला । रक्षी बाळकाला कोण आतां ॥६॥
नामा म्हणे ऐसें सांगतसे कुंती । शिंपियेली क्षिती आश्रुपातें ॥७॥

१८२.
निरोप हा माझा सांगरे कृष्णाला । भरंवसा मजला आहे तुझा ॥१॥
अच्युता अनंता श्रीधरा वामना । अगा नारा-यणा शरण तुज ॥२॥
जनार्दन हरि त्रिविक्रम केशवा । अगा वासुदेवा शरण तुज ॥३॥
गोविंदा माधवा अगा मेघ: शामा । अगा पुरुषोत्तमा शरण तुज ॥४॥
चक्रपाणी अगा वैकुंठनायका । रक्षी या बाळका दासा तुझ्या ॥५॥
त्रिविधतापें माझी जळतसे काया । दावीं मज पायां एक वेळां ॥६॥
विदुर अक्रूर करिती समाधान । करावें श्रवण नामा म्हणे ॥७॥

१८३.
परब्रह्म पूर्ण तुझा आहे सखा । मानिसी कां दु:खा जननीये ॥१॥
इंद्राचा अवतार आहे हा अर्जुन । घेईल हा प्राण कौरवांचा ॥२॥
करील गे युद्ध धरोनियां धीर । न देखें मी वीर त्रैलोक्यांत ॥३॥
सांगूनियां ऐसें पुसोनी सर्वांसी । आला मधुरेसी नामा म्हणे ॥४॥