अध्याय ९० वा - श्लोक २६ ते ३०

श्रुतमात्रोऽपि यः स्त्रीणां प्रसह्याऽऽकर्षते मनः । उरुगायोरुगीतो वा पश्यन्तीनां कुतः पुनः ॥२६॥

जो ब्रह्मरसाचा अमूर्तमूर्त । त्रैलोक्यसौन्दर्याश्रय निश्चित । कारण बरवेपणाचें व्यक्त । जेथ ब्रह्मादि नित्य वेधले ॥४२॥
तो बहुधा गीतीं बहु गायिला । निगमागमीं वाखाणिला । शेषादिसुरमुनींहीं वर्णिला । अपरिमित लीला जयाची ॥४३॥
ज्याचें रूप लावण्य गुण । ठाणठकार नव तारुण्य । कमनेय अवयव संपूर्ण । लीलाचरण उद्दाम ॥४४॥
ऐकूनि वेधती केवळ वामा । विरसता तोक्मा रुक्मा धामा । इच्छित सेविजे मेघश्यामा । अन्यत्र कामा विसर्जुनी ॥३४५॥
ऐसा श्रुतमात्र बळात्कारें । कर्षी स्त्रियांचें मन निर्धारें । मा प्रत्यक्ष पाहिला अक्षगोचरें । जिहीं सादरें सहवासें ॥४६॥
तया पाहतयांचें मन न वेधी । ऐसें कोठूनि घडेल कधीं । येथ विस्मय न करीं श्रवणनिधी । कृष्ण त्रिशुद्धी परमात्मा ॥४७॥

याः सम्पर्यचरन्प्रेम्णा पादसंवाहनादिभिः । जगद्गुरुं भर्तृबुद्ध्या तासां किं वर्ण्यते तपः ॥२७॥

ज्या प्रेमें करूनि स्निग्धान्तरें । भर्तृबुद्धीनें श्रद्धाभरें । जगद्गुरूतें अत्यादरें । सेवानुकारें भजिन्नल्या ॥४८॥
पादसंवाहन प्रक्षाळण । अंगविभ्रम ताम्बूलदान । पान भोजन संक्रीडन । भोगार्पण यथोचित ॥४९॥
इत्यादि परिचर्येनें सकळ । परिचरल्या सर्व ही काळें । तयांचें काय तप निर्मळ । वर्णिजे प्राज्जळ कोठवरी ॥३५०॥
जो बह्मादिकां अतिदुर्लभ । योगी सकृद्दर्शनलाभ । इच्छिती करूनि तपारंभ । तो यां सुलभ निरंतर ॥५१॥
तस्मात यांचा सुकृतमहिमा । न वर्णवे सहसा आम्हां । ऐसियां सह वेदोक्तधर्मा । कृष्णपरमात्मा आचरला ॥५२॥

एवं वेदोदितं धर्ममनुतिष्ठन्सतां गतिः । गृहं धर्मार्थकामानां मुहुश्चादर्शयत्पदम् ॥२८॥

एवं म्हणीजे पूर्वोक्त । यथार्थ केवळ वेदोदित । निजधर्मातें अनुष्ठित । असतां संतत श्रीपति ॥५३॥
धर्म अर्थ आणि काम । प्राप्तिस्थान यांचें सुगम । गृहचि केवळ अत्युत्तम । निगमागमसंमत ॥५४॥
गृहस्थाश्रमी जो केवळ । त्यासीच साध्य पुरुषार्थमेळ । हें दर्शविता जाला गोपाळ । घडिघडी प्राज्जळ आचरूनी ॥३५५॥
परमार्थासि अवरोधक । दुर्द्धर कामचि निष्टंक । ज्यास्तव भ्रष्टती निःसंग लोक । होती सकळंक अनुचितें ॥५६॥
तोचि काम यथाविधि । केवळ धर्मासी अविरोधी । वासनाक्षयें सत्वशुद्धि । करी अभिवृद्धि परमार्था ॥५७॥
गृहस्थाश्रमीं यथाशास्त्र । वर्ततां पुरे काम समग्र । परिपक्क होय चित्त पवित्र । तैंचि पात्र चित्सुखा ॥५८॥
येणेंचि सन्मार्ग सुसंतीं । पाविजतसे शुभ सद्गती । असें बोधी भैमीपती । गृहाचरितीं वर्तूनी ॥५९॥
स्वयें असतां ब्रह्म पूर्ण । तन्निष्ठांतें प्राप्तिस्थान । करावया सृष्टिरक्षण । धर्म पावन आचरला ॥३६०॥

आस्थितस्य परं धर्म कृष्णस्य गृहमेधिनाम् । आसन्षोडशसाहस्रं महिष्यश्च शताधिकम् ॥२९॥

एवं गृहमेधियांचा उत्कृष्ट धर्म । त्याप्रति राहिला पुरुषोत्तम । तया श्रीकृष्णाच्या लावण्यधाम । महिषीललाम पवित्रा ॥६१॥
अष्टोत्तरशताधिक । षोडशसहस्रसंख्याक । त्या महिषींचें गणित सम्यक । निश्चयात्मक नृपाळा ॥६२॥

तासां स्त्रीरत्नभूतानामष्टौ याः प्रागुदाहृताः । रुक्मिणीप्रमुखा राजस्तत्पुत्राश्चानुपूर्वशः ॥३०॥

तया स्त्रीललमां भीतरी । अष्टनायिका ज्या सुन्दरी । रुक्मिणीप्रमुखा प्रियकरी । पूर्वीं स्ववैखरी तुज कथिल्या ॥६३॥
आणि अनुपूर्वशा तयांचे पुत्र । यथाक्रमें तुजला समग्र । सनाम कथिले ते विचित्र । सविस्तर नराधीश ॥६४॥