सूरह - अबस

(मक्काकालीन, वचने ४२)

अल्लाहच्या नावाने, जो अत्यंत दयावंत व असीम कृपावंत आहे.

क्रोधिष्ट झाला आणि उपेक्षा केली, या गोष्टीवर की तो अंध त्याच्याजवळ आला. तुम्हाला काय कल्पना कदाचित तो सुधरेल अथवा उपदेशावर लक्ष देईल आणि उपदेश करणे त्याच्यासाठी लाभदायी ठरेल? जो इसम दुर्लक्ष करतो त्याच्याकडे तर तुम्ही लक्ष देता, वस्तुत: जर तो सुधारला नाही तर तुम्हावर त्याची काय जबाबदारी? आणि जो स्वत: तुमच्यापाशी धावत येतो आणि भीत असतो त्याची तुम्ही उपेक्षा करता! कदापि नाही, हा तर एक उपदेश आहे. ज्याची इच्छा असेल त्याने हा स्वीकारावा. हे अशा पत्रिकात नमूद आहेत ज्या प्रतिष्ठित आहे, उच्चकोटीच्या आहेत, पवित्र आहेत, सन्माननीय आणि प्रामाणिकपणे लिहिणार्‍यांच्या हातात असतील. (१-१६)

धिक्कार असो माणसाचा, सत्याचा किती कट्टर इन्कार करणारा आहे हा, कोणत्या वस्तूने अल्लाहने त्यास निर्माण केले आहे? वीर्याच्या एका थेंबाने अल्लाहने त्याला निर्माण केले, मग त्याचे भाग्य ठरविले मग त्याच्यासाठी जीवनाचा मार्ग सोपा केला, मग त्याला मृत्यू दिला आणि कबरीत पोहचविले. मग हवे तेव्हा त्याने त्याला पुन्हा उठवून उभे करावे. कदापि नाही, याने ते कर्तव्य बजावले नाही ज्याची आज्ञा अल्लाहने त्याला दिली होती. मग जरा माणसाने आपल्या आहाराकडे पहावे. आम्ही खूप पाणी ओतले, मग जमिनीला अजब तर्‍हेने फाडले, मग तिच्यात उगविली धान्य आणि द्राक्षे व भाज्या आणि जैतुन व खजुरी आणि घनदाट बागा आणि विभिन्न प्रकारची फळे व चारा तुमच्यासाठी आणि तुमच्या जनावरांसाठी जीवनसामग्री म्हणून. (१७-३२)

सरतेशेवटी जेव्हा तो कान बधीर करणारा आवाज दुमदुमेल त्या दिवशी माणूस आपला भाऊ आणि आपली आई आणि आपले वडील आणि आपली पत्नी व आपल्या संततीपासून दूर पळेल. त्यांच्यापैकी प्रत्येक माणसावर त्या दिवशी अशी वेळ येऊन ठेपेल की त्याला आपल्याखेरीज कुणाचेही भान राहणार नाही. काही चेहरे त्या दिवशी चमकत असतील, प्रफुल्लीत, प्रसन्न आणि आनंदित व हर्षभरीत असतील, आणि काही चेहर्‍यांवर त्या दिवशी धूळ उडत असेल आणि काळिमा पसरलेला असेल. हेच अश्रद्धावंत व दुराचारी लोक असतील. (३३-४२)