उत्तरभागः - अध्यायः १७

सनत्कुमार उवाच ॥
भूयो देवगणश्रेष्ठ शिवमाहात्म्यमुत्तमम् ॥
श्रृण्वतो नास्ति मे तृप्तिस्त्व द्वाक्यामृतपानतः ॥१॥

कथं शरीरी भगवान् कस्माद्रुद्रः प्रतापवान् ॥
सर्वात्मा च कथं शम्भुः कथं पाशुपतं व्रतम् ॥२॥

कथं वा देवमुख्यैश्च श्रुतो दृष्टश्च शंकरः ॥
शैलादिरुवाच ॥
अव्यक्तादभवत्स्थाणुः शिवः परमकारणम् ॥३॥

स सर्वकारणोपेत ऋपिर्विश्वाविकः प्रभुः ॥
देवानां प्रथमं देवं जायमानं मुखाम्बुजात् ॥४॥

ददर्श चाग्रे ब्रह्माणं चाज्ञया तमवैक्षत ॥
दृष्टो रुद्रेण देवेशः ससर्ज सकलं च सः ॥५॥

वर्णाश्रमव्यवस्थाश्च स्थापयामास वै विराट् ॥
सोमं ससर्ज यज्ञार्थं सोमादिदमजायत ॥६॥

चरुश्च वह्निर्यज्ञश्च वज्रपाणिः शचीपतिः ॥
विष्णुर्नारायणः श्रीमान् सर्वं सोममयं जगत् ॥७॥

रुद्राध्यायेन ते देवा रुद्रं तुष्टुवुरीश्वरम् ॥
प्रसन्नवदनस्तस्थौ देवानां मध्यतः प्रभुः ॥८॥

अपहृत्य च विज्ञानमेषामेव महेश्वरः ॥
देवा ह्यपृच्छंस्तं देवं को भवानिति शंकरम् ॥९॥

अब्रवीद्भगवान्रुद्रो ह्यहमेकः पुरातनः ॥
आसं प्रथम एवाहं वर्तामि च सुरोत्तमाः ॥१०॥

भविष्यामि च लोकेऽस्मिन्मत्तो नान्यः कुतश्चन ॥
व्यतिरिक्तं न मत्तोऽस्ति नान्यत्किंचित्सुरोत्तमाः ॥११॥

नित्योऽनित्योऽहमनघो ब्राह्माहं ब्रह्मणस्पतिः ॥
दिशश्च विदिशश्चाहं प्रकृतिश्च पुमानहम् ॥१२॥

त्रिष्टुब्जगत्यनुष्टुप् च च्छंदोहं तन्मयः शिवः ॥
सत्योहं सर्वगः शांतस्त्रेताग्निर्गौरवं गुरुः ॥१३॥

गौरहं गह्वरश्चाहं नित्यं गहनगोचरः ॥
ज्येष्ठोहं सर्वतत्त्वानां वरिष्ठोहमपां पतिः ॥१४॥

आपोहं भगवानीशस्तेजोहं वेदिरप्यहम् ॥
ऋग्वेदोहं यजुर्वेदः सामवेदोहमात्मभूः ॥१५॥

अथर्वणोहं मंत्रोहं तथा चांगिरसां वरः ॥
इतिहासपुराणानि कल्पोहं कल्पनाप्यहम् ॥१६॥

अक्षरं च क्षरं चाहं क्षांतिः शांतिरहं क्षमा ॥
गुह्योहं सर्ववेदेषु वरेण्योहमजोप्यहम् ॥१७॥

पुष्करं च पवित्रं च मध्यं चाहं ततः परम् ॥
बहिश्चाहं तथा चांतः पुरस्तादहमव्ययः ॥१८॥

ज्योतिश्चाहं तमश्चाहं ब्रह्मा विष्णुर्महेश्वरः ॥
बुद्धिश्चाहमहंकारस्तन्मात्राणींद्रियाणि च ॥१९॥

एवं सर्वं च मामेव यो वेद सुर सत्तमाः ॥
स एव सर्ववित्सर्वं सर्वात्मा परमेश्वरः ॥२०॥

गां गोभिर्ब्राह्मणान्सर्वान्ब्रह्मण्येन हवींषि च ॥
आयुषायुस्तथा सत्यं सत्येन सुरसत्तमाः ॥२१॥

धर्मं धर्मेण सर्वांश्च तर्पयामि स्वतेजसा ॥
इत्यादौ भगवानुक्त्वा तत्रैवांतरधीयत ॥२२॥

नापश्यंत ततो देवं रुद्रं परमकारणम् ॥
ते देवाः परमात्मानं रुद्रं ध्यायंति शंकरम् ॥२३॥

सनारायणका देवाः सेंद्राश्च मुनयस्तथा ॥
तथोर्ध्वबाहवो देवा रुद्रं स्तुन्वंति संकरम् ॥२४॥

इति श्रीलिंगमहापुराणे उत्तरभागे सप्तदशोऽध्यायः ॥१७॥