उत्तरभागः - अध्यायः २

मार्कंडेय उवाच ॥
ततो नारायणो देवस्तस्मै सर्वं प्रदाय वै ॥
कालयोगेन विश्वत्मा समं चक्रेऽथ तुंबरोः ॥१॥

नारदं मुनिशार्दूलमेवं वृत्तमभूत्पुरा ॥
नारायणस्य गीतानां गानं श्रेष्ठं पुनः पुनः ॥२॥

गानेनाराधितो विष्णुः सत्कीर्ति ज्ञानवर्चसी ॥
ददाति तुष्टिं स्थानं च यथाऽसौ कौशिकस्य वै ॥३॥

पद्माक्षप्रभृतीनां च संसिद्धिं प्रददौ हरिः ॥
तस्मात्त्वया महाराज विष्णुक्षत्रे विशेषतः ॥४॥

अर्चनं गाननृत्याद्यं वाद्योत्सवसमन्वितम् ॥
कर्तव्यं विष्णुभक्तैर्हि पुरुषैरनिशं नृप ॥५॥

श्रोतव्यं च सदा नित्यं श्रोतव्योसौ हरिस्तथा ॥
विष्णुक्षेत्रे तु यो विद्वान् कारयेद्भक्तिसंयुतः ॥६॥

गाननृत्यादिकं चैव विष्ण्वाख्यानां कथां तथा ॥
जतिस्मृतिं च मेधां च तथैवोपरम् स्मृतिम् ॥७॥

प्राप्नोति विष्णुसायुज्यं सत्यमेतन्नृपाधिप ॥
एतत्ते कथितं राजन् यन्मां त्वं परिपृच्छसि ॥८॥

किं वदामि च ते भूतो वद धर्मभृतां वर ॥९॥

इति श्रीलिंगमहापुराणे उत्तरभागे विष्णुमाहात्म्यं नाम द्वितीयोऽध्यायः ॥२॥