लक्षणे - ७६ ते ८०

७६
श्रवण ह्मणिजे ऐकतची जावें । बरें विवरावें ग्रन्थांतरीं ॥१॥
ग्रन्थांतरीं कळे तें मुखें बोलावें । कीर्तन जाणावें याचें नंव ॥२॥
नांव घ्यावें साचें सर्वदा देवाचें । तिसरें भक्तीचे लक्षण हे ॥३॥
लक्षण चौथीचें तें ऐसे जाणावें । पाउले सेवावें सद्गुरूचे ॥४॥
गुरूदेवपूजा तेची ते अर्चन । साहावें वंदन नमस्कार ॥५॥
नमस्कार कीजे सर्व दास्यभावें । भक्तीचें जाणावें लक्षण हें ॥६॥
लक्षण हें सख्य आठवें भक्तीचें । सांगावें जीवीचें देवापासीं ॥७॥
देवापासी होतां उरेना मीपण । आत्मनिवेदन रामदासीं ॥८॥

७७
आरंभी वंदीन बिघ्नविनाशक । मुख्य देव येक कळावया ॥१॥
कळावया कांहिं आपुलें स्वहीत । सत्क्रिया विहित वेदाधारें ॥२॥
वेदाधारें क्रिया ज्ञान प्रचीतीचें । तरीच मनाचें समाधान ॥३॥
समाधान होतें श्रवणमननें । सगुणभजनें अनुतापें ॥४॥
अनुतापें त्याग तोची येक योग । देवाचा संयोग दास म्हणे ॥५॥

७८
जाणावा तो ज्ञानी पूर्ण समाधानी । निसंदेह मनीं सर्वकाळ ॥१॥
मिथ्या देहभान प्रारब्धा आधीन । राखे समाधान पूर्णपणें ॥२॥
आवडिनें करी कर्मउपासना । सर्वकाळ ध्यानरूढ मन ॥३॥
जाणे ब्रह्मज्ञान स्वयें उदासीन । मानितो वमन द्रव्यदारा ॥४॥
पदार्थाची हाणी होतां नये कोणी । जयाची करणी बोलाऐसी ॥५॥
दास म्हणे धन्य सर्वांसी जो मान्य । जयाचा अनन्य समुदाव ॥६॥

७९
जाणावा तो योगी सदा वीतरागी । अहंभाव त्यागी अंतरींचा ॥१॥
स्वजन स्वदेश सांडुनि उदास । तेणें आशापाश तोडियेला ॥२॥
रमा सरस्वती वैभव व्यत्पत्ती । ज्ञानबळें चित्तीं चाड नाहीं ॥३॥
पूर्णी पूर्णकाम तेणें जो निःकाम । विषयांचा श्रम तुच्छ केला ॥४॥
विवेकाचें बळ जाहलें प्रबळ । बाह्य मायाजाळ त्यागियेला ॥५॥
धन्य तो पैं दास संसारी उदास । तया रामदास मानितसे ॥६॥

८०
लाज हे पापिणी लागलीसे पाठीं । तेणें नव्हे भेटी राघवाची ॥१॥
राघवाची भेटी तरीच लाहिजे । कीर्तनीं राहिजे क्षण येक ॥२॥
क्षण येक मन राघवीं असावें । दुश्चित नसावें सर्वकाळ ॥३॥
सर्वकाल गेला देवा न भजतां । कैसे परी आतां परलोक ॥४॥
परलोकीं पुण्यशीळ होती धन्य । रामदासी मान्य हरिभक्ती ॥५॥