मराठी मुख्य सूची|मराठी साहित्य|वधू-वर परीक्षा|ऐतिहासिक पर्यालोचन| सावर्ण्यचर्चा ऐतिहासिक पर्यालोचन सावर्ण्यचर्चा विराट पुरुष चातुर्वर्ण्याची स्थापना आनुवंशिकतेची इच्छा साहजिक व क्षम्य आनुवंशिक की गुणधर्मानुसारी पध्दती श्रेष्ठ ? संस्कार पध्दती व तिची निकृष्ट स्थिती आनुवंशिक पध्दती अस्वाभाविक ग्रहाची होय संस्कारपध्दतीवर परिणाम गुणकर्मव्यवस्था अस्वाभाविक नव्हे कारणास्तव वर्णव्यवस्थेत फेरबदल आनुवंशिक वर्णपध्दती मागाहूनच झाली ’ जन्मना जायते० ’ वचनाचा सरळ अर्थ गुणकर्मपध्दतीवर अनवस्था प्रसंग व त्यास उत्तर दोन्ही पध्दतींचा विरोध, दुसर्या पध्दतीतील गोष्टी भिन्नदेशीयांशी अगर भिन्नराशीयांशी विवाहसंबंध विवाहसंबंधची मनुषजातीपर्यंत व्यापकता स्त्रीपुरुषांचे विवाहस्वातंत्र्य विवाहस्वातंत्र्यास अडचणी व प्रतिकार मनूच्या मते जबाबदारी व स्त्रीस्वातंत्र्याचा योग या योगाचा फायदा बहुतेक अशक्यच कन्यास्वयंवर व कुटुंबाच्या धनावर कन्येचा हक्क कन्याशुल्काबाबत कायद्याची मदत स्त्रीपुरुषांचे विवाहोत्तर स्वातंत्र्य घटस्फ़ोट, काडीमोड टाळण्यास कायद्याची मदत स्त्रीसमाज सुधारणेस तयार नाही सुधारणा अपरिहार्य वाटण्याची चिन्हे स्त्रीपुनर्विवाह पुनर्विवाहास वेदाधार आहेत पराशरस्मृतीचे महत्त्व धर्मशास्त्राच्या वादांतील लपंडावाची ठरीव पद्धती ‘ नष्टे मृते० ’ वचनात झालेला लपंडाव या लटपटीत रूढिपक्षाचे मुद्दे कित्येक कोटिक्रम, व त्यांची उत्तरे पुनर्विवाहेच्छू स्त्रीचे गोत्र कोणते व दानाधिकारी कोण ? गोत्राचा निर्णय ग्रंथांवरून पाहिजे पोटविभागांचा क्रमश: विचार दानाधिकारी पूर्वीप्रमाणेच स्त्रीधन इत्यादी विषय सावर्ण्यचर्चा प्रस्तुत ग्रंथ १९०१ साली बडोद्याचे महाराज श्रीमंत सयाजीराव गायकवाड यांनी प्रसिद्ध केला होता. Tags : astrologyjyotishमराठीवधूवर सावर्ण्यचर्चा Translation - भाषांतर ’ सवर्ण ’ - रुढ अर्थं व परीक्षण : येथपर्यंत वधूवरांच्या परीक्षेविषयी लिहिताना अनेक विषयांचा निरनिराळ्या प्रकार ऊहापोह केला आहे, तथापि तो करिताना पुस्तकारंभी कलम १ ( उपोदघात ) येथे सुचविल्याप्रमाणे वधू आणि वर ही उभयताही सवर्ण असलीच पाहिजेत ही गोष्ट गृहीत केली आहे. आजमितीला ’ सवर्ण ’ शब्दाचा लोकरुढीने काहीएक ठरीव संकुचित अर्थ केला आहे, व या पुस्तकात ज्या प्राचीन ग्रंथकारांची अनेक वचने आधारार्थ घेतली आहेत, ते ग्रंथकार प्रत्यक्ष ग्रंथात तितका संकुचितपणा दाखवित नसले, तरी व्यवहारात तेही तशाच प्रकारच्या संकुचित अर्थाचे अनुसरण करणारेच असावे असे मानण्यास कारणे आहेत. परंतु तात्त्विकदृष्ट्या विचार करु जाता हा अर्थ सर्वथा योग्यच आहे असे मानिता येत नाही. एका अर्थीं पाहता एवढे मोठमोठे स्मृतिकार, वेदभाष्यकार, निबंधकार या बाबतीत भ्रान्तमती झाले असे म्हणणे हे कोणासही परमसाहस वाटेल; परंतु ते साहस आहे की वास्तविक न्यायरुपच आहे, याचा निर्णय थोड्याबहुत अंशाने तरी ज्याचा त्यास करिता यावा या हेतूने पुढील विवेचन करण्यात येत आहे. N/A References : N/A Last Updated : November 11, 2016 Comments | अभिप्राय Comments written here will be public after appropriate moderation. Like us on Facebook to send us a private message. TOP