पद ३० वें
रामा नमन तुला पावन नामा, परिपूर्ण कामा । मुळिंचा चिद्घन तूं निज सुख धामा, मुनि मन विश्रामा ॥धृ०॥
असतां सहज निजाश्रमिम तो नसतां, येउनियां डसतां । शक्राहंकार न जाणुनि फसतां, पति मजवरि कसतां ॥रा०॥१॥
पतितें भ्रष्टाविलि शुद्धा मतितें, रे क्रोध पतितें । शापें दे जन्म शिलेचें सतितें, करि उ:शाप तितें ॥रा०॥२॥
कळला मत्प्रिय कर वर हा फळला, पापौघ जळला । सच्चित्सुख राम दयाघन वळला, भवताप पळला ॥रा०॥३॥
तो तूं जो निरहंकृति निर्हैतू, हें सत्य परंतु । नटला जगपाळ या जिवजंतू, जेवीं पटतंतू ॥रा०॥४॥
माया हे होय शिलामय काया, तरि ती सहराया । धरिला अवतार तुवां रघुराया, मज उद्धाराया ॥रा०॥५॥
धंदा हाचि सदां कृष्ण मिलिंदा, स्वपदारविंदा । नचुक निज चिन्मधुप्राशन छंदा, दे परमानंदा ॥रा०॥६॥
माथां कर ठेउनि निज परमार्था, वदवीं ह्लदयस्था । वर दे विष्णु कृष्ण जगन्नाथा, रघुवीर समर्था ॥रा०॥७॥
पद ३१ वें
जानकी जीवन मज भेटला । कमल नयन रामभक्तजन पूर्ण काम । सदैव ज्याचें नाम वारि संसारींचा श्रम । विधिशिव सुखधाम । विलेकितां घनश्याम । ह्लद्नत शोक आटला । सद्नद कंठ दाटला । सुकाळ अवघा वाटला ॥जा०॥धृ०॥
मुकुट कुंडलें माळा शोभे वैजयंति गळां । पीतांबर पिंवळा सुंदर आगळा । कोटी सूर्य प्रभाफांके अंगीं वर्ण सुनीळा । सच्चित्सुखघन एकला । त्रिजगद्रूपें फांकला । परि निज भक्तां वीकला ॥जा०॥१॥
वामांकिं जनक बाळा शुद्ध विज्ञान कळा । उभा लक्ष्मण दक्षिण भागीं मारुति धरि पद कमला । चरणांगुष्ट चोखुनि तत्सुखीं तन्मय वृत्ती अचला । लंपत तप्तदिम जडला । भक्ति सुखामृतिं बुडला । अलभ्य लाभ हा घडला ॥जा०॥२॥
प्रभुराजा रामधानी धृतशर चापपाणीं । रत्नजडित सिंहासनीं शोभे सांवळा । प्रेमाश्रु पाझरे डोळां ऐसा सुख सोहळा । वैष्णव गुरु पद कमला । कृष्ण मिलिंदवत् रमला । ज्या स्वरूपीं विश्रामला ॥जा०॥३॥
पद ३२ वें
नमिन वेळोवेळां जानकि राम हा ॥धृ०॥
जन्माचा सांगाति, तो हा माझा रघुपति, सदैव एकांतिं आठविन ज्या । जेथें तन्मय होतां वृत्ति, दूरि देह भाव चित्तीं, उन्मनी हे आयति महा ॥न०॥१॥
त्रितापें तापति त्यां, विश्रांति सितापती, ब्रह्मांदि गाति कीर्ति राघवाचि या । शोभे सिंहासनिं मूर्ति, तेजोमय सांगु किति, रवि शशी लेपति पहा ॥न०॥२॥
वैष्णव संगति, सितारामीं जडे मति, निजात्म प्रतीति उमजुनियां । कृष्णदास निराकृत, आंगें राम आत्म ज्योत, परि देह स्थिति असहा ॥न०॥३॥
पद ३३ वें
नमस्ते राधवा या भवातूनि तार । नकळे कैसा करिती साधु विचार ॥धृ०॥
सच्चिदानंद स्वरूपीं मन हें धांवे आत्म हेतु ज्या । देह जगद्भम वारुनि दे पदिं थार ॥न०॥१॥
ध्येय ध्याता ध्यान अशा या त्रिपुटी नेणें मी तुझा । सर्वहि एकचि आपण निश्चय सार ॥न०॥२॥
विष्णु कृष्ण जगन्नाथ तुझी ऐसी भावितो पुजा । प्रार्थितसे कर जोडुनि वारंवार ॥न०॥३॥
पद ३४ वें
देवादि देवा नामोस्तुते स्वामि राघवा । तूंचि जननी जनक जगीं जागकि नायक ॥दे०॥धृ०॥
तारक भव समुद्र सनकादिक योगींद्र, जाणति तूं रामचंद्र अनेंकि एक ॥दे०॥१॥
चरणिं शरण वारिं जनम मरण, करिं हरण त्रिताप होइन सेवक ॥दे०॥२॥
राम विष्णु कृष्ण जगन्नाथ हा जोडुनि हात, मागतसे देइं मज निजात्म विवेक ॥दे०॥३॥
पद ३५ वें
त्रिभुवनीं रामचि दयाळु खरा ॥धृ०॥
पुरा शोधुनि केला विचार देव एक रघुविर ॥स०॥१॥
निज भजक वरा दे पदीं थारा । न दिसे दुसरा किति कोमल मनिंचा बरा ॥स०॥२॥
त्यजुनि असारा करुनि विचारा । कोठुनि आपुलें मुळ विवरुनि दृढ धरा ॥स०॥३॥
मी पण भारा जाळुनि सारा । विष्णु कृष्ण जगन्नाथ आत्म भक्तिभावें वरा ॥स०॥४॥
पद ३६ वें
श्री रघुराज रामचंद्र गावा । विधि शिवह्लत् कमलींचाप्राण विसावा ॥धृ०॥
आत्मविचारें जो जग सारें । चिन्मात्रत्वें भाव अखंड असावा ॥श्री०॥१॥
निजभक्तांचें करि हित साचें । यास्तव क्षणहि वियोग वल्लभ नयनीं डसावा ॥रा०॥३॥
पद ३७ वें
दाशरथी भवपाश हरिल अवकाश न देतां मानसीं श्रीराम तो पहा ॥धृ०॥
शंकित न व्हा ध्यात पिनाकी त्यास यदंकीं जानकि विराजे तो महा ॥दा०॥१॥
निस्त्रैगुण्य स्वरूपीं भ्रमंत्यज्ञानी रमति योगी आनंद थोर हा ॥दा०॥२॥
सद्वाक्यद्वारें परात्मैक्य विवरितां निजास्तिक्यत्व ज्ञानांगें नि:शद्व तूं रहा ॥दा०॥३॥
वैष्णव गुरु पदाब्जीं कृष्ण भ्रमरा परि रमतां उष्ण त्रिविध न राहे अलभ्य लाभ वहा ॥दा०॥४॥
पद ३८ वें
नरमति विरमति विषय सुखाला गुण रामाचे न मुखाला ॥धृ०॥
जे अवकाश न देतां सेविति परमानदं रसाला । छंद असा गति मंदन ज्यांची प्रदेस ज्ञान मशाला ॥न०॥१॥
हे नव रीति तुमची कंची योग्य न होय अशाला । वर्म नेणता शर्म मिळाया करणें कर्म कशाला ॥न०॥२॥
परमात्मा श्री विष्णु सद्गुरू कृष्ण जगन्नाथाला । होइल कीं हें मान्य पहा जें. चुकणें आत्मपथाला ॥न०॥३॥
पद ३९ वें
देव तो हा दयाघन दशवदनारीरे । सद्रिपु कंदन श्री रघुनंदन सुरकृत वंदन ॥धृ०॥
रत्न जडित शिरीं मुगुत जयाच्या, वामांकिं जानकी शोभे नारी रे । राघवाच्या वामां० ॥ जोभवभंजन मुनि मनरंजन नित्य निरंजन ॥दे०॥१॥
सुंदरश्याम मनोहर मूर्ति, विलेकितां भवभय हारी रे । राम तो हा किलो०॥ अंबुज लोचन दुष्कृत मोचन विनता लोचन ॥दे०॥२॥
लक्ष्मण भरत शत्रुघ्न मारुत, भक्त विराजति सेवा कारी रे ॥ राघवाचे भ०॥वैष्णव साधन कृष्णाराधन राम अबादन ॥दे०॥३॥
पद ४० वें
दिन रजनीं पाहुं राधवा राम मंदहसित मुख कमल लोचन दिन०॥धृ०॥
वामजानुवरी विराजे विमला सीता नारी रे । कोटि विद्युत्प्रकाश अंगीं दशदीशा फांके आघवा । दोघे चंवंरें ढाळिति ज्यासी भरत शत्रुघ्न ॥दि०॥१॥
नित्य ध्यानीं मग्न जयासी जपतां मदनारी रे । विषताप निरसन झाला अनुभव हा गिरिजाधवा । सव्यभागिं लक्ष्मण करीं चाप बाण ॥दि०॥२॥
राम विष्णु पादाब्जिं लंपत कृष्ण मधुहारि रे । बैसे वानरगण बिभीषण रामिं रमुनीं घेति वाहवा । पदीं ठेवुनि शिर न हाले अंजनिं नंदन ॥दि०॥३॥