Dictionaries | References घ घरीं नाहीं पिकला जोंधळा आणि जातो राउळाला Script: Devanagari Meaning Related Words Rate this meaning Thank you! 👍 घरीं नाहीं पिकला जोंधळा आणि जातो राउळाला मराठी वाक्संप्रदाय - वाक्यप्रचार | Marathi Marathi | | जवळ काही नसतां उगाच बडेजाव दाखवावयाचा, त्या पोकळ बडेजावांत काही अर्थ नाही. Related Words घरीं नाहीं पिकला जोंधळा आणि जातो राउळाला जोंधळा नागडा जातो पिवळा जोंधळा दगडी जोंधळा माळया घरीं मळे आणि परिटा घरीं शिळें पैशाकडे पैसा जातो पिकला दिवस जातो पण घोल उरतो सासू नाहीं घरीं आणि नणंद जाच करी नवस केले परोपरी, पण एक देव नाहीं घरीं भटाला आणि तट्टाला अक्कल नाहीं सुन्या घरीं वाण देणें हरा नाहीं आणि केशवा नाहीं हरा नाहीं आणि शिवा नाहीं माह्या घरीं मी मानाची खिशांत नाहीं अडका आणि बाजारांत चालला (घ्यायला जातो) धडका भावका देवीला नाहीं नवरा आणि वेताळाला नाहीं बायको शंकराच्या घरीं, विष्णु झाला भिकारी माह्या लेकीच्या घरीं लेक मानाची प्रसंगावांचून परिचय नाहीं आणि परिचयावांचून अनुभव नाहीं वरावांचून बायको नाहीं, आणि मनुष्यावांचून वर नाहीं दिसायला काम नाहीं आणि बसावयाला वेळ नाहीं नाहीं बायको, नाहीं घर, नाहीं स्वर्ग शेतभर कापूस पिकला आणि पिंजला गेला वड पिकला आणि कावळयाला मुखरोग झाला लग्न आलें घरीं, मग मांडवाची तयारी सरकाराला आणि भाकरीला तोंड नाहीं तुरीबरोबर बरड चिरडला जातो बरा होतों घरीं । उगाच आठवली पंढरी ॥ नरशा जेवला घरीं, अन् परशाची शिदोरी लाभ, मृत्यु आणि हानि हीं कोठेंहि गेलें तरी टळत नाहीं सूर्य शिळा, अग्नि ओवळा, आणि गंगा पारोशी म्हणतां येत नाहीं दगडाचा दोर होत नाहीं आणि भलतीच आशा पुरी होत नाहीं मेल्याच्या मागें जाववत नाहीं आणि रडल्यावांचून राहावत नाहीं पिकल्याशिवाय विकत नाहीं आणि वारा आल्याशिवाय पान हालत नाहीं आणि जातो तेथ हत्ती जातो, नाहीं तर गुंजहि मारक होते शिकवलेली बुद्धि आणि बांधलेली शिदोरी पुरत नाहीं सगळा गांव मामाचा आणि एक नाहीं कामाचा मुलीचा नाहीं ठिकाण आणि वर्हाडयांची घाई काम नाहीं घरीं, सांडून भरी ह्याचें मला लहणें नाहीं ह्याचें माझें लहणें नाहीं पोळीला आणि चोळीला कोणी लहान नाहीं काळबुंडी जोंधळा बायको नाहीं पाहुणी अन् चरवी नाहीं ठेवणी बायकोचा बोल आणि चाटयाचा अंक कळत नाहीं देखला नाहीं दिवा आणि पाहिला आवा धारण आणि मरण कांहीं कळत नाहीं धारण आणि मरण कांहीं समजत नाहीं नाक नाहीं धड आणि तपकीर ओढ दुष्टास येऊं न देतां घरीं, जाईल आपोआप माधारीं एका वाटेनें जातो पळणारा आणि बारा वाटेनें जातो शोधणारा धनी नाहीं मेरे आणि शेत भरलें बेरें पादर्याचें गांडीचा आणि लहांचराच्या तोंडाचा विश्वास नाहीं एकादशीच्या घरीं शिवरात्र पाहुणी लग्नासारखा हर्ष नाहीं, मरणारखा शोक नाहीं मोलें घातलें रडाया। नाहीं असूं आणि माया॥ मुसळाशीं गांठ पडत नाहीं मुसळास गांठ पडत नाहीं भल्याची दुनिया नाहीं घरीं उपवासी आणि बाहेर उल्हासी घरीं निजलें आणि दारीं शिजलें बाहेर तुपाशीं आणि घरीं उपाशीं घर घेतले जुव्यावारी आणि तराजूला पासंग नाहीं दांतांवर नाहीं मांस आणि मोठयाशीं गांठ ढुंगा, ढुंगाड नाहीं नेसूं आणि राजियाचा दंभू घरीं सेबी घी जातें आणि चमडा पण जातो शेळीचा जातो जीव, आणि खाणारा म्हणतो वातड आपले पाय माझ्या घरीं लागावे सासू नाहीं ती साधी, सून नाहीं ती बाघी आणि अखंड न्हाती ती गांवची चोदी काळ जातो क्षणाक्षणा। मूळ येईल मरणा ।। जनलज्जा नाहीं आणि मनलज्जाहि नाहीं भुकेलें नाहीं तें जेवील काय? आणि तापलें नाहीं तें निवेल काय? आधीं वाचा जाते, मग जीव जातो गणेशाचे हाले दोंद, चंडिकेचा जातो प्राण पाणी नाहीं तोंवर पोहेन पोहेन, आणि बायको नाहीं तोंवर झंवेन झंवेन घरीं नाहीं औरस, बाहेर मात्र चौरस घरीं नाहीं खाण्याला, आई गेली दळण्याला घरीं नाहीं साळी, सासूशीं करे ढवाळी रात्रि कुत्तरें नाहीं घरीं, दिवसा हिंडे दारोदारीं मोठी माय मावली, घरीं नाहीं चावली मोठी माय मावली, घरीं नाहीं पावली पाटीलकीचें नातें, घरीं नाहीं फुटकें जातें कुणब्याच्या घरीं दाणं, मांगाच्या घरीं गाणें, आणि बामणांच्या घरी लिव्हणं एक नाहीं, दोन नाहीं शेत पिकत नाहीं, पेठ पिकते शिकवलेली बुद्धि आणि बांधलेली शिदोरी कामास येत नाहीं वैद्याचें वांटलें आणि संन्यासाचें मुंडलें कोणास समजत नाहीं सोडलेला बाण आणि बोललेला शब्द परत येत नाहीं सगळा गांव बाबाचा, आणि कोणी नाहीं माझ्या कामाचा नायकिणीच्या पोरास रात्री आई नाहीं, दिवसा बाप नाहीं लाज नाहीं अब्रु, कशाला घाबरुं अजाण आणि आंधळें बरोबर യവം यावनालम् جَوار Folder Page Word/Phrase Person Comments | अभिप्राय Comments written here will be public after appropriate moderation. Like us on Facebook to send us a private message. TOP