मन फुले हर्षुनी रानफुले पाहुनी
सृष्टिची मुले साजिरी गोजिरी गुणी !
शिकविले यांस हो गोड हसाया कुणी ?
मिळविले सुखाचे निधान हे कोठुनी ?
ही इथे डोलती पिवळी ’तरवड फुले’
निष्पर्ण ’किरळ’ शेंदरी फुलांनी खुले
भुइवरी उमलली शुभ्र ’कळइची ’ फुले
कुणि यक्षिणिने का मोती हे विखुरले !
डोकावति मधुनी चंद्रापरि ’चांदिल’
तर कुठे झळकती झेंडूंचे मंदिल !
शोभती किती जांभळी निळी ’रुइफुले’
की सृष्टिसतीच्या कानांतिल चौफुले !
तृणफुले उमलली ठायि ठायि चिमुकली
नावेही त्यांची अवगत नसती मुळी
क्षण फुलून क्षणभर दुसर्यांना फुलविणे
का यास्तव यांचे क्षणभंगुर हे जिणे !
"रमतात यक्षिणी का तुमच्या संगती !
ही फुलपाखरे तुमच्याशिच रंगती
किति सृष्टीची करमणूक करता तुम्ही
चर्येवर तुमच्या गोड हसू नेहमी !
भावंड एक मी दुःखी कष्टी, मला
हसवून एकदा फुलवा जीवनकळा !
सहवास सुखाचा तुमचा मज लाभला
तर फुलून गाणे गाइल माझा गळा !"