सांगु तुम्हांला किती दयाळा ?
न घडे त्याचें नांव कशाला ? ध्रु०
पतित दीन मज पाहुनि दुर्भग
कळवळलें उर, सागर तें मग !
साहसिं सजलां लाथाळुनि जग,
उदारपण का न दिसे मजला ? १
निःस्वार्थाचा कळसचि वाहुनि,
यज्ञिं सुखाची आहुति देउनि,
पापिणिला मज पुसतां विनवुनि,
उत्तर देऊं काय तुम्हांला ? २
"चराचरांचीं मिथुनें जगतीं
सहवासानें" म्हणतां, "जगती"
कळे मलाही, काय परी गति ?
भ्रमण भुतापरि आलें भाला ? ३
नीरस वेलिस फुलें उमलती,
खिन्न नभाला तारे भेटति,
रिक्त सरोवरिं कमळें फुलती "
कां मज कथितां हें विधवेला ? ४
अमरें मजवर दार लोटितां
मर्त्य तुम्ही तें उघडूं झटतां,
सुखमंदिरिं त्या नेण्या झुरतां,
दयाघना' कशि फेडूं ऋणाला ? ५
पतित बहिष्कृत अस्पृश्यापरि
घिरट्या घ्याव्या मीं बाहेरी;
दया करा, जा आंत तुम्ही तरि
घेउनि कुणि अनुरूप सखीला. ६
बहीणा होइन, दासी होइन,
भक्त होइन चरणां पूजिन,
तुमच्या वाटा केशीं झाडिन,
अधिक पत्निपणिं काय कृपाळा ? ७
बोल न बोला एकहि यावर,
धैर्याचे ढासळतिल डोंगर,
भलतें जाइल निघोनि उत्तर.
भागिदार नच व्हा नरकाला ! ८
औदार्यास्तव ह्या रात्रंदिन
आळवुनी मी हरिला विनविन,
अभद्र माझ्या मलिन कराहुन
श्रेयस्कर कर देउ तुम्हांला ! ९