भक्तवत्सलता - अभंग ७१ ते ७२

७१.
पदक माळा सकलाद । तेथें टाकिली गोविंदें ॥१॥
देव तांतडी निघाले । वाकळ घेउनी पळाले ॥२॥
भक्त येती महाद्वारीं । चोर पडले देव्हारीं ॥३॥
नवल झालें पंढरपुरीं । देव राबे दासी घरीं ॥४॥
त्निभुवनांत मात गेली । दासी जनी प्रगटली ॥५॥
७२.
पदक विठ्ठलाचें गेलें । ब्राम्हाण म्हणती जनीनें नेलें ॥१॥
अगे शिंपियाचे जनी । नेलें पदक दे आणुनी ॥२॥
देवासमोर तुझें घर । तुझें येणें निरंतर ॥३॥
म्यां नेलें नाहीं जाण । सख्या विठोबाची आण ॥४॥
धोतर झाडूनि पाहती । पडलें पदक घेऊनि जाती ॥५॥
जनी वरी आली चोरी । ब्राम्हाण करिती मारा मारी ॥६॥
धाविन्नले चाळीस गडी । जनीवरी पडली उडी ॥७॥
दंडीं लाविल्या काढण्या । विठो धांवरे धावण्या ॥८॥
चंद्रभागे रोविला शूळ । जनाबाईस आलें मूळ ॥९॥
हातीं टाळीं वाजविती । मुखीं विठ्ठल बोलती ॥१०॥
विलंब लागला ते वेळीं । म्हणती जनिला द्यारे सुळीं ॥११॥
ऐसा येळकोट केला । जनी म्हणे विठो मेला ॥१२॥
तंव सुळांचें झालें पाणी । धन्य म्हणे दासी जनी ॥१३॥