श्रीविठ्ठलमाहात्म्य - अभंग ६६ ते ७०

६६.
दोन्ही हात ठेवूनि कडां । उभा भिवरेच्या थडां ॥१॥
हरि बरवया बरवया । विठोबा पंढरीच्या राया ॥२॥
नामा ह्मणे वेगीं धांवा । देव आले याची गांवा ॥३॥

६७.
अवघें तीर्थ तीर्थरूप । परि तें विठ्ठाल चरणीचें स्वरूप । विठ्ठाल देखिलिया नि:पाप । जीवजंतु होताती ॥१॥
एवढें क्षेत्र पांडुरंग । सर्वां तीर्थांमाजी अभंग । धरिलिया संतसंग । महादोष हरताती ॥२॥
हरिकीर्तन करीं वेगीं । हेंचि उद्धरील जगालागीं । जें जें सरलें पांडुरंगीं । तें तें गेलें वैकुंठा ॥३॥
नामा जपे सदा काळीं । रामकृष्ण नामावळी । विठ्ठाल विठ्ठाल ह्लदयकमळीं जपतसे सर्वदा ॥४॥

६८.
केशव आराध्य देवाचाही देव । पंढरीचा राव पांडुरंग ॥१॥
पांडुरंमाविण नाहीं त्रिभुवनीं । भोळ्या चक्रपाणी वांचूनियां ॥२॥
नामा ह्मणे ध्यानीं ध्यावें विठोबासी । अखंड मानसीं भजा देवा ॥३॥

६९.
अनंत ह्मणती माझिया स्वामीतें । अनंत गुण त्यातें ह्मणोनियां ॥१॥
पतित पावन ह्मणती माझिया स्वामीतें । उद्धरी पति-तातें म्हणोनियां ॥२॥
विश्वंभर म्हणती माझिया स्वामीतें । पोशि-तो विश्वातें ह्मणोनियां ॥३॥
जगजीवन ह्मणती माझिया स्वामीतें । जीववी जगातें ह्मणोनियां ॥४॥
ह्लषिकेश ह्मणती माझिया स्वामी- तें । चाळी इंद्रियातें म्हणोनियां ॥५॥
नामा ह्मणे केशव म्हणती स्वामीतें । नासितो क्लेशातें म्हणोनियां ॥६॥

७०.
पुंडलिक भक्तबळी । विठो आणिला भूतळीं ॥१॥
अनंत अवतार केवळ । उभा विटेवरी सकळ ॥२॥
वसुदेवा न कळे पार । नाम्यासवें जेवी फार ॥३॥
भक्त भावार्थां विकला । दासी जनीला आनंद झाला ॥४॥