नाममहिमा - अभंग १११ ते १२०

१११
एकचि क्षरलें एकचि देखिलें । ब्रह्म हें संचलें हरिनामें ॥१॥
एक एकाकार सर्वही आकार । राम हा साकार सर्वांघटीं ॥२॥
असोनी निराळा सुमनाचा वास । तैसा ह्रषिकेश जीवां सकळां ॥३॥
नामा म्हणे सुमन कळिकाळें एक । तेंचि निजसुख घेई जना ॥४॥

११२
प्रसन्न वदन सदा विळ आहे । कां करिसी उपाव कर्म जाड ॥१॥
मंत्रांचा पैं मंत्र बीज नाम हरीचें । तेंचि हें शिवाचें रामनाम ॥२॥
तुटेल भवकंद जासील निजपंथें । झणीं तूं दुश्चितें करिसी चित्त ॥३॥
नामा म्हणे भजन सर्व हरीचें करी । होईल बोहरी प्रपंचाची ॥४॥

११३
एकतत्त्व हरी निर्धार तूं धरी । प्रपंच बोहरी एका नामें ॥१॥
अच्युत गोविंद परमानंद छंद । नित्य तो आल्हाद हरिनामीं ॥२॥
ऐसा तूं विनटें हरी नामपाठें । जासील वैकुंठें नश्वरता ॥३॥
नामा म्हणे तत्त्व नाम गोविंदाचें । हेंचि धरी साचें येर वृथा ॥४॥

११४
सर्वांमाजीं सार नाम श्रीहरीचें । अखंडीत वाच जप करी ॥१॥
निशिदिनीं ह्रदयीं ध्यातो शूलपाणि । पाविजे निर्वाणीं मोक्षपद ॥२॥
नामा म्हणे ऐसें स्मरे कां निधान । पावेल सदन वैकुंठीचें ॥३॥

११५
विठठलासी पाहे विठठलासी ध्याये । विठ्ठलासी गाये सर्वकाळ ॥१॥
विठठल हा वृत्ति विठठल जपणें । चित्त वित्त मनें सर्वकाळ ॥२॥
सबाह्य विठठल दाटे घनवट । दशदिशा अफाट विठ्ठलचि ॥३॥
नामा म्हणे तुम्ही विठठल होऊन । अभंग भजन करीतसां ॥४॥

११६
सार पैं नाम विठठलाचेम आहे । दिननिशीं सोय मना लावी ॥१॥
गुंपजेल मन जोडती पाउलें । तुटती घेतलें मायाजाळ ॥२॥
नामचि कारण जप पैं सफळ । उद्धार निर्मळ सकळ जीवाम ॥३॥
नामा म्हणे तो हा विठठल पंढरिये । नाम अमृतमर्य चराचरीं ॥४॥

११७
विठठनामीं आळस न करी गव्हरा । वायांचि वेरझारा शिणतोसी ॥१॥
हरी उच्चारण करी हा विचार । नामचि साचार उद्धरण ॥२॥
मी म्हणताम अहंता वाढे हे सर्वथा । परी भजनापरता नाहीं मार्ग ॥३॥
मायाजाळ विषय तोडी तोडी सांठा । विठ्ठलनाम पाठा वोळगे जना ॥४॥
सर्ग हें लटिकें मोहजाळ फिकें । नामेंविण एके नाहीं दुजें ॥५॥
नामा म्हणे उपदेश भजे केशवास । वैकुंठनिवास वोळगे तुज ॥६॥

११८
तुझें तुज सांकडें पडलें थोर कोडें । तें करी माजीवडें ब्रह्मार्पण ॥१॥
ब्रह्म हरी ध्याई मन ठेवीं ठायीं । विठठलाच्या पायीं दिननिशीं ॥२॥
अनुभवग्रहणीं विठठल निशाणी । घडेल पर्वणी नित्यकाळ ॥३॥
नामा म्हणे सुघड मन करी वाड । इंद्रियांची चाड धरुं नको ॥४॥

११९
ज्याचे मुखीं नाम तोचि एक धन्य । त्याचें शुद्ध पुण्य इये जनीं ॥१॥
नामसंकीर्तन नित्य नाम वाचे । दहन पापाचें एका नामें ॥२॥
ऐसा जो अखंड जपे रामनाम । नाहीं तयासम दुजें कोणी ॥३॥
नामा म्हणे नाम विठठलाचें जपा । हाचि मार्ग सोपा परब्रह्मीं ॥४॥

१२०
सकळ साधनांचे सार । रामकृष्ण हा उच्चार ॥१॥
म्हणा गोविंद नरहरी । सकळ जीवां तोचि तारी ॥२॥
नाम घेतां हरी माधव । तरताती सकळ जीव ॥३॥
नामा म्हणे केशव वाचे । धन्य जीवित वैष्णवांचें ॥४॥