नाममहिमा - अभंग ३१ ते ४०

३१
जप तप अनुष्ठान हरी । एकचि तो नमस्कारी ।
भूतद्वेष कदा न करी । तप सामुग्री हेचि तुझी ॥१॥
हरी माधव यादवा । कृष्णा गोविंद केशवा ।
येणें करोनियां जीवा । सर्वकाळ रंजवी ॥२॥
स्मरतां हरीचें नाम । पळोनी जाति काळयम ।
तुटता नाना योनी जन्म । गर्भवासा मग नये ॥३॥
नामा जपे नामावळी । अखंड तप हेंचि सदाकाळीं ।
हरीनामें पिटोनि टाळी । हाचि तरणोपाय सकळांचा ॥४॥

३२
सर्वकाळ हरी जप । हेंचि तपामाजीं तप ।
न लागती घालावे संकल्प । नाना मंत्राचे परियेसी ॥१॥
मंत्रामाजीं मंत्रसार । रामकृष्ण हाचि उच्चार ।
नित्यानित्य निर्विकार । हाचि जोडेल साचा रे ॥२॥
मागें कृतायुगीं सांगों । त्रेतायुगीं काय ओळगों ।
द्वापारीं कृष्णरंगे रंगो । परी कलीमाजी नामतारक ॥३॥
नामा म्हणे ग्रंथीं । पाहे पा यथा निगुती ।
नाम जपतांची तरती । हें व्यासाचें वचन ऐसें ॥४॥

३३
नाम वाचे उच्चारितां । हरे संसाराची व्यथा ।
जाती दोषाचिया चळथा । रामकृष्ण उच्चारणीं ॥१॥
हरी माधव गोविंद । याची नामाचा जया छंद ।
तोचि पावेल परमपद । निजभुवन वैकुंठीं ॥२॥
जन्मजन्माची तपरासी । तेणें नाम आलें मुखासी ।
स्मरतां हरी ह्रषिकेशी । सकळ पूर्वजां उद्धार ॥३॥
नामा जपे ध्यानीं मनीं । अखंड विठ्ठल हरी कीर्तनीं ।
तेणें जपें ये मेदिनी । कोटी यज्ञ घडले ॥४॥

३४
रुपाचें रुपस नाम ह्रषिकेश । पंढरी निवास जप करी ॥१॥
विठ्ठल श्रीहरी मुकुंद श्रीहरी । नामेंचि बोहरी प्रपंचाची ॥२॥
विठठल नामामृत हेंचि जीवन होत । नाम हें मुखांत केशवाचें ॥३॥
नामा म्हणजे देव अमृताचा लाठा । मुखामाजी पेठा होत नामें ॥४॥

३५
सर्वांग साजिरीं आहेती इंद्रियें । तंव सावध होय हरीकथे ॥१॥
कीर्तन नर्तन वाचे जनार्दन । न पावसी पतन येरझारीं ॥२॥
पूर्ण मनोरथ घडती एका नामें । दाटले सप्रेमें जीवन हेतु ॥३॥
नामा म्हणे विलास न करी तूं आणिक । सर्वीं सर्वां येक नाम असे ॥४॥

३६
ऐकतां कीर्तन जीवन्मुक्त । दाविसी अनंत नाममात्रें ॥१॥
मृत्युलोकीं जो जन्म इच्छी नर । त्याच्या पुण्या पार कोण वाणी ॥२॥
भक्तिसारामृत श्रेष्ठ कलियुगीं । उद्धरिले योगी ब्रह्मादिक ॥३॥
नामा म्हणे मज नाहीं चिंता भय । ह्रदयीं तुमचे पाय पुरे आतां ॥४॥

३७
कीर्तनाच्या सुर्खे होतो देव । कोण तें वैभव वाणी आतां ॥१॥
अंत्यज आणि जातिवंता । मुखीं नाम घेतां उडी घाली ॥२॥
बैसोनी आसनीं आळवितां नाम । उभा सर्वोत्तम तयापुढें ॥३॥
प्रेमाचिया भरें उभ्यानें गर्जत । नाचे हा अनंत तयासवें ॥४॥
नामा म्हणे तया कीर्तनाची गोडी । घालीतसे उडी नेटेपाटें ॥५॥

३८
काळवेळ नसे नामसंकीर्तनी । उंच नीच योनी हेंहि नसे ॥१॥
धरा नाम कंठी सदा सर्वकाळ । मग तो गोपाळ सांभाळील ॥२॥
कृपाळू कोंवसा सुखाचा सागर । करील उद्धार भाविकांसी ॥३॥
नामा म्हणे फार सोपें हें साधन । वाचे नाम घेणें इतुकेंचि ॥४॥

३९
गीता हेचि गंगा गुह्यभाव पैं गा । नाम हेचि वेगा सोडवण ॥१॥
सर्व ब्रह्म हरी सांगतसे मुरारी । विश्वरुप श्रीहरी आपण जाला ॥२॥
उपदेश अर्जुना जनीं जनार्दना । अखंड भावना भूतदया ॥३॥
नामा म्हणे सर्व आहे हाचि देव । उदार माधव सर्वांभूतीं ॥४॥

४०
नामाचें चरित्र सदा अति गोड । तीर्थें काय चाड नाममात्रें ॥१॥
ऐसा दृढ मनीं करावा विचार । नाम परिकर कलियुगीं ॥२॥
नामा म्हणे नाम अनादि अक्षर । उभा कटीं कर भक्तांसाठी ॥३॥