नाममहिमा - अभंग ८१ ते ९०

८१
हरिविण देह मळीण सर्वथा । मंगळाची कथा रामकृष्ण ॥१॥
कथा करी कोणी ऐकती जे जन । वैकुंठभुवन हातां आलेम ॥२॥
वेदशास्त्रां सार नामाचा उच्चार । अंतीं पैल पार दाखवितो ॥३॥
जन्मोनियां जगीं अलिप्त असावें । नाम तें स्मरावें म्हणे नामा ॥४॥

८२
सर्वकाळ पुण्याच्या राशी । हरिनाम आलिया जिव्हेसी ।
नित्य तप अनुष्ठानाच्या राशी । कोटी यज्ञासी लाभ जाला ॥१॥
धन्य धन्य त्याचा वंश । जे जे रतले नामास ।
रामनामीं नित्य सौरस । ते विष्णुदास पवित्र ॥२॥
पवित्र ते स्वधर्मीं । ज्यांसी सर्वकाळ नामीं ।
तयाचें नाम पूर्णकामी । मनोरथ पुरतील ॥३॥
नामा जपे नाम हरीचें । सार्थक केलें संसाराचें ।
ओझें फेडिलें पूर्वजन्माचें । हरीस्मरण केलिया ॥४॥

८३
नामीं नारायण । होय भक्तांचे आधीन ॥१॥
न मागतां भक्ति । नामापासीम चारी मुक्ती ॥२॥
भूलों नये जाण । नाम वैकुंठीं निशाण ॥३॥
नामा म्हणे ऐसे प्राणी । सम होती नारायणीं ॥४॥

८४
आतां आहे नाहीं पाहतां क्षण एक । संपत्तीचे सुख विषय हा ॥१॥
हित तें आचरा हित तें विचारा । नामीं भाव धरा जाणतेनो ॥२॥
संपत्तीच्या बळें एक जाले आंधळे । वेढिलें कळिकाळें स्मरण नाहीं ॥३॥
एक विद्यावंत जातीच्या जातीच्या अभिमानें । नेले तमोगुणें रसातळा ॥४॥
मिथ्या माया करोनि मोह हव्यास । वेचिलें आयुष्य वायांविण ॥५॥
नामा म्हणे कृपा करुनि ऐशा जीवा । सोडवी केशवा मायबापा ॥६॥

८५
आम्ही विठोबाचे दूत । यम आणूं शरणागत ॥१॥
मुखें नाम हातें टाळी । महापापा करुं होळी ॥२॥
करुं हरिनामाचा घोष । कुंभपाक पाडूं ओस ॥३॥
करुं हरीकथा कीर्तन । तोडूं यमाचें बंधन ॥४॥
एवढा प्रताप नामाचा । रिघ नव्हे कळिकाळाचा ॥५॥
ऐसा नामा यशवंत । विठोबाचा शरणागत ॥६॥

८६
ज्यासी विन्मुख संसार । तो मोक्षाचा विचार ॥१॥
आम्ही पंढरीचे लाठे । नवजो वैकुंठीचे वाटे ॥२॥
सांडोनी पंढरीची वारी । मोक्ष मागतो भिकारी ॥३॥
जन्मोजन्मींचा आळसी । तो मुक्तीतें अभिलाषी ॥४॥
ताट ओगरिलें निकें । सांडोनी कोण जाय भिके ॥५॥
जो कां नेणे नामगोडी । तो मुक्तीतें चरफडी ॥६॥
नामा म्हणे विष्णुदासां । झणीं भ्याला गर्भवासा ॥७॥

८७
हरिकथा श्रवण श्रवणाचेनि द्वारें । माझिया दातारें केशवें दिलें ॥१॥
तीर्थाचें सुख चरणाचेनि द्वारें । माझिया दातारें केशवें दिलें ॥२॥
पूजनाचें सुख कराचेनि द्वारें । माझिया दातारें केशवें दिलें ॥३॥
नामा म्हणे ऐसे जयाचे उपकार । तो विठठल दातार विसरले ॥४॥

८८
ब्राह्मण हो तुम्ही सर्व नारीनर । सर्वांसी आधार नाम सत्य ॥१॥
नामाविण गति न सरे आणिक । वैकुंठनायक बोले मुखें ॥२॥
परि तेंचि नाम पहावें शोधुनी । चौर्‍यांशीची खाणी तेव्हां चुके ॥३॥
नामा म्हणे आतां सद्‌गुरु वंदनी । नाम घ्या शोधुनि सत्य मुक्त ॥४॥

८९
ब्राह्मण न कळे आपुलें तें वर्म । गवसे परब्रह्म नामें एका ॥१॥
लहान थोरांसी करितों प्रार्थना । दृढ नारायणा मनीं धरा ॥२॥
सर्वांप्रति माझी हेचि पै विनंती । आठवा श्रीपति आपुलें मनीं ॥३॥
केशव नारायण करावें आचमन । तेचि संध्या स्नान कर्म तया ॥४॥
नामा म्हणे हेंचि करा नित्य भजन । ब्रह्मार्पण साधन याचे पायीं ॥५॥

९०
ब्राह्मण हो शूद्र वैश्य नारीनर । सर्वांसी आधार नाम सत्य ॥१॥
नामविण गति नाहीं हो आणीक । वैकुंठनायक बोले मुखें ॥२॥
परी तेंचि नाम पाहावें शोधून । चौर्‍यांशी खाणी चुके तेव्हां ॥३॥
नामदेव म्हणे सद‌गुरुपासोनी । नाम घ्या शोधूनि भावमुक्त ॥४॥