देवीची आरती

अंबे प्रार्थितसें तुजला मी भावें ।  या समयी पावें ॥
मज संकट जननी त्वां निरसावें । वरदान द्यावें ॥ धृ. ॥
कां म्यां आणावे हरिसी सदना । आहा रे मदना ॥
छळिले मजला काय दावूं वदना । नच कां ये करुणा ॥ अंबे. ॥ १ ॥
माझा मज कांक कृतांत वाटे । निजकंदर दाटे ॥
जेणे हा भवसिंधू अतिशय वाटे । गतिसार न दाटे ॥ अंबे. ॥ २ ॥
अंबे अजुनी का न होसि तूं जागी ।  निष्ठुरता त्यागी ॥
श्रमलें यास्तव प्रार्थितसें मी तुजलागी । या धेनुरागी ॥ अंबे. ॥ ३ ॥
म्हणसी धात्याने जें लिहिले भाळी । तें कोण टाळी ॥
जें जें भवितव्य ज्या ज्या काळी । ते सुरवर पाळी ॥ अंबे. ॥ ४ ॥
तुझिया बिदुराचा घडतो पायां । करिसाल उपाया ॥
दावी निजजन दुष्ट मी कवणे पायां । उठिं ब्रह्मादि पायां ॥ अंबे. ॥ ५ ॥
राधा ये रितिनें करुणा भावी । भास्करसुतस्वामी सिद्भऋषि सुदावी । ते मूर्ति जपावी ॥ अंबे. ॥ ३ ॥