Dictionaries | References ज जो थोडे बोलतो, तो शहाणा असतो Script: Devanagari Meaning Related Words Rate this meaning Thank you! 👍 जो थोडे बोलतो, तो शहाणा असतो मराठी वाक्संप्रदाय - वाक्यप्रचार | Marathi Marathi | | मितभाषण करणें हे एक शहाणपणाचे लक्षण आहे, कारण त्यामुळे आपले दोष, चुका वगैरे बाहेर पडण्याचा संभव कमी असतो. तु०-(अ) मौनं सर्वार्थसाधनम्। (आ) विशेषतः सर्वविदां समाजे विभूषणं मौनमपंडितानाम्। Related Words जो थोडे बोलतो, तो शहाणा असतो शहाणा जो ईश्र्वरास मानतो, तो धर्मात्मा असतो हास्यवदनी असतो, तो गुह्य झांकून ठेवतो अबोलका दिसतो तो खोल घातक असतो जो तो थोडे घरकर्ता घराबरोबर वाकडा असतो जो शहाणा समजणे जो वर पाहून चालतो, तो खड्यात पडतो आपणा म्हणती जो शहाणा, तो पहिला मूर्ख जाणा आपले हितातें पाहतो, तो आर्जवी असतो मनच्या जाणे खुणा, त्यासच म्हणावें शहाणा चतुर राहतो निजाधीन, मूर्ख असतो पराधीन जो काम लोभ दूर सारी, तो सुखें वर्ते देहधारी जो तो आपापले घरचा राजा देवळाजवळ राहातो तो देवापासून दूर असतो जो बहु इच्छा करतो, तो अडचणीत पडतो जो हरघडी शपथ घेतो, तो घातच करतो जो सारखा धांवतो, तो शर्यतीस मुकतो जो चढेल, तो पडेल जो उदकांत देंवना, तो व्हाण काडिना जो इजार करील, तो भोंक ठेवील जो शिक्षा करूं पाहतो, तो कल्याण चिंततो जो स्वतः नम्र, तो हुकूम करण्याला योग्य जो तो आपलें घोडें पुढें ढकलतो जो तो आपलें घोडें पुढें दामटतो थोडे भितर कुत्रा झाला तरी तो आपल्या गल्लीतला सिंहच असतो दीड शहाणा शहाणा नाडतो, पोहणारा बुडतो जो मेरेन नामदार तो नम्र फार ठेवी स्वतंत्रतेचा बाणा, लोकीं तोच खरा शहाणा जो बोलेल तो करील काय, जो गर्जेल तो पडेल काय? जो घाबरतो तो रानभरी होतो जो करतो तो खाड्यांत पडतो जो स्पष्टवक्ता तो कपटी नसतो जो जातांना त्वरा करतो, तो घेतांना कांहीं विसरतो चढेल तो पडेल, पोहेल तो बुडेल भडभडया तो कपटीद नसतो दोहोंतर्फे जो विचार न करी, तो एकाचें वाईट करी बळी तो कान पिळी उठी तो कुटी गायी वळी तो गोवारी (समग्र) ग्रंथ पाहिल्यावीण । उगाच ठेवी जो दूषण तो एक मूर्ख जेथें दुर्गुण वसतो, तेथे सूडहि असतो दोन वेळां शहाणा ठकत नाहीं जो कळ सहन करतो, तो एक वेळ दुःखी होतो मीच काय तो शहाणा अऋणी अप्रवासी तो सुखी अॠणा अप्रवासी तो सुखी ज्यानें केली सेवाl तो खाथील मेवा, जो करील सेवाl तो खाईल मेवा तो खाणें थोडे मचमच फार जो विजार शिवील तो हगायला भोंक ठेवील जो विजार शिवील तो हगायला भोंक राखली वेळींच जो जागे, तो भीक कां मागे ज्याची तरवार खंबीर, तो हंबीर बहु घेतो तो वेडा नसतो जो आभाळावर थुंके, तो आपल्याच तोंडावर थुंके जो बोलण्यांत बोलका, तो कृतींत हलका जो खाई आंबा, तो सोशी ओळंबा काम करील तो पोट भरील अल्प भुकी तो सदा सुखी जो भुलला देवाला, तेणें पापाचा संचय केला मूर्ख ओकतो, शहाणा गिळतो गुळखोबरे देतो, तो जाळे लावितो दिसे साधेपणाचा, तो गूढ मनाचा जो भिऊन वागे, त्याचे मागे देव लागे अति उदार तो सदा नादार हत्तीला अंकुशा केवढा असतो जो ठेंचा खातो, तो हुषार होतो जो तळें राखेल, तो पाणी चाखेल सलह योनी खाणें थोडे आणि मिचमिच बहूत खरा मित्र बाळगती असे थोडे धनी बोलतो आणि नोकर री ओढतो थोडे थोडे विचारी तो विचारी, धपका लावी तो लष्करी देवनामें भिक्षा मागतो, तो आपला अर्थ साधतो विचारी तो विचारी, धपकावी तो लष्करी उडाला तो कावळा आणि बुडाला तो बेडूक दरबारीं आपला हितकर, तो पैशाचा चाकर जो भाषण करीत नाही, तो काही जाणत नाहीं राबेल तो चाबेल निष्काळजी मनुष्याचा नौकर उद्धट असतो साधूंना भूतकाळ असतो आणि पापी गुन्हे गारांना भविष्यकाळ असतो मनाचा पातकीः तो आत्मघातकी हगे तो तगे गरजवंत तो दरदवंत भिक्षापाति तो लक्षापति मनुष्य हा संवादित्वाचा भुकेलेला असतो वेळेस चुकला तो मुकला पट्टा तो वाट्टा मौन धारण करतो, तो शहाणा दिसतो उतावळा तो बावरा उतावळा तो बावळा Folder Page Word/Phrase Person Comments | अभिप्राय Comments written here will be public after appropriate moderation. Like us on Facebook to send us a private message. TOP